Afgelopen vrijdag zijn we voor de bij tweede keer bij Velani gaan eten. Dit keer met mijn ouders. En ook dit keer voor we er aan kwamen een groot stuk offroad gereden. Vanwege de verjaardag van mijn moeder wilden we de dag een speciaal tintje geven. Dat is absoluut gelukt. Pap en mam vonden de route al geweldig en de ontvangst bij Velani was super.
Manos en Sabine waren net die middag terug gekomen van een korte vakantie in het zuiden van Kreta. Ze wilden er nog even van genieten voor het seizoen tot half november van start gaat. Toch had Manos wel wat boodschappen gedaan, zodat we wel wat konden eten, ondanks dat hij niet wist dat we langs kwamen.
Als we aankomen zit hij rustig in het zonnetje te genieten van het einde van de dag en hij heeft alle tijd om rustig met ons bij te praten, terwijl wij een borrel drinken. Na een tijdje krijgen we toch wel wat honger en hij vraagt wat we willen eten. Omdat hij ons al verteld had dat hij maar weinig in huis had en niets had voorbereid, vroegen wij hem ons gewoon te verrassen. En net als de vorige keer is alles eenvoudig maar super lekker. Gefrituurde courgette, aubergine en aardappels, saganaki van gerookte kaas, tzatziki, broodjes, vleesjes van de grill en als toetje een groot bord vers fruit (pruimen en watermeloen). We horen het verhaal van het ontstaan van het restaurant, hotel en manege. Ik krijg steeds meer respect voor Manos en Sabine, die boven op een berg een prachtige plek hebben gecreeerd, waar 5 jaar geleden alleen nog maar een heel dicht bos was, wat ze ongeveer met de handen hebben moeten wegwerken.
Alles lijkt te kloppen, en de sfeer aan tafel is dan ook relaxt. We genieten van het uitzicht, de sterrenhemel, het lekkere eten en het leven. Het kan niet beter, zo boven op de berg. Rond half 12 rijden we door de nacht weer terug, een klein stukje offroad nog, omdat dat de enige weg is die je naar Velani brengt. Maar het is elke keer weer de moeite waard!!
Alles over eten 