Dat het eten van veel suiker niet goed voor je is, dat weet iedereen wel, ook al ben je niet met gezond eten bezig, je zult echt wel begrijpen dat suiker je dik maakt. Nu gaan er momenteel heel veel verhalen de ronde over dat suiker verslavend is en dat je het vooral niet moet eten, dat het zelfs bekend staat als een soort cocaïne zo verslavend is het. Al jaren eet ik weinig suiker, probeer ik suiker te vervangen door andere zoetwaren en eet ik puur natuur, zodat ik niet onbewust suikers binnen krijg uit bewerkte producten. Soms zijn er echter ook in mijn leven momenten dat ik dat principe los laat….
Zo werkte ik afgelopen winter weer in ee
n catered chalet. Geweldig vind ik het dan om echt helemaal los te gaan wat eten betreft en vooral wat betreft bakken. Taarten maken, brood, koekjes, merengues en alles wat zoet is en heel veel suiker bevat. Toetjes met veel room en eieren en ga zo maar door. Het nadeel van deze manier van koken is, dat ik er echt niet vanaf kan blijven. Ik vind het zo lekker, dat ik, als het er is, ook gewoon echt heel veel suiker eet. En ik weet dat het niet goed voor me is, niet zo zeer dat ik er dik van wordt, maar vooral omdat mijn maag er gewoonweg van slag van raakt.
Afgelopen winter deed ik de test met mezelf. Wat als ik nu al mijn ideeën over eten los laat en gewoon alles eet wat mijn gasten ook eten. Daarbij loslatend dat zij dit maar 1 week per jaar doen en ik dus een paar maanden achter elkaar.
Vaak ging het al mis bij het ontbijt, dan nam ik een chocolade croissant, gewoon omdat het er was. Het kon ook zijn dat ik koos voor een baguette met brie, niet veel beter natuurlijk….. ‘s Middags een uitgebreide broodmaaltijd en ‘s avonds een twee- of driegangendiner wat mijn gasten die avond ook kregen. Natuurlijk week ik daarbij niet af van het principe alles zelf te maken, maar in de desserts zat heel veel suiker. En juist die kon ik op een gegeven moment niet laten staan. Zo heb ik in die periode veel suiker binnen gekregen. Vaak maakte ik nog wel een fruit-/ of groentesapje, at ik voldoende groenten of ontbeet ik bij vlagen met quinoa. Maar oh oh oh wat voelde ik me regelmatig slecht en moe, had ik dagelijks last van mijn darmen en was ik soms echt niet vooruit te branden.
Half april verhuisden we naar Griekenland, waar mijn belangrijkste doel was weer normaal te gaan eten en proberen weer van mijn suikerverslaving af te komen. De eerste dagen leefde ik van Griekse yoghurt met walnoten en honing bij het ontbijt. Ik voegde vaak nog wat extra honing toe, want mijn zoetbehoefte was nog erg hoog. Ook ‘s avonds had ik continu zin in iets zoets. Ik besloot er niet aan toe te geven. Ik hoopte ook dat het gevoel weg zou gaan, dat ik die behoefte niet meer zou hebben. En dat lukte dus ook, want na een week of twee had ik geen behoefte meer aan zoet. Had geen zin meer in zoete ontbijtjes, of lekkere dingen na het eten. Mijn suikerbehoefte verdween als sneeuw voor de zon.
Nu merk ik het echt als ik weer veel suiker eet, dan voel ik me een beetje alsof ik een glas alcohol heb gedronken…. In de winter noemde ik mezelf nog een zoetekauw, omdat ik alle zoete dingen echt niet kon laten staan. Nu kan ik dat toch echt niet meer zeggen, behalve dan dat ik enorm geniet van het heerlijke zoete door de zon gerijpte seizoens wat me hier dagelijks staat te wachten.
Alles over eten 