Slow Eating

Soms wordt slow food wel eens verward met slow cooking of slow eating. Niet dat het erg is, want bij Slow Food gaat het om de producten, bij slow cooking en eating om de manier waarop je vervolgens met het eten omgaat.

Vandaag eet ik met aandacht. Voor ik ga eten lees ik een boek van Thich Nhat Hanh en ik beland in het hoofdstuk Mindful eten. Omdat ik toch alleen eet, ga ik er maar eens voor zitten. Ik bekijk wat ik op mijn bord heb liggen (als voorgerecht Toma met spek uit de oven, daarna gegrilde aubergine, courgette en paprika) en bedenk me wat de aarde me vandaag heeft gegeven aan eten en drinken (voor me staat een flesje rode wijn, geproduceerd met druiven uit de wijngaard van de b&b waar ik verblijf). En het is echt waar, als je met aandacht eet, wordt het opeens een stuk lekkerder!!

Gelukkig zegt deze goeroe dat je echt niet altijd stil moet zijn tijdens het eten, maar dat het vooral wel belangrijk is dat je geen moeilijke gesprekken voert tijdens het eten. Beter kun je het hebben over dat wat er op je bord ligt (en ja daar ben ik al een tijdje een voorstander van!).

De moestuin

Het resultaat

Gisteren is het echt gebeurd. De moestuin is aangelegd. En nog zelf gedaan ook. Ik zag er wel wat tegenop en ik ben blij dat Arjan me geholpen heeft, maar het tuintje ligt er nu erg strak bij!

Omdat de grond hier niet zoals in Nederland is, begonnen we met het ‘bewateren’ van de te bewerken grond. Het regent hier niet, dus is de grond nogal droog. Om het een beetje te kunnen bewerken meteen maar een berg water eroverheen (mijn waterverspillingsgevoel moest ik maar even uitzetten, want wat een water heb je dan nodig…), daarna as en vervolgens potgrond. Daarna de grond omgespit en gemengd (gelukkig wilde Arjan dit doen, want het was nogal een zware klus).

Arjan aan het spitten

Dat ging gelukkig vrij snel en daarna kon ik erachter aan om te harken. Ik ontdekte dat ik dat nog nooit had gedaan. Het werd een volledig nieuwe ervaring. Vieze handen, schoenen, benen……. Ik ben er niet zo van, maar het werkt ook wel weer verhelderend, gewoon lekker met je handen bezig zijn.

Dan het zaaien. Op z’n Irene’s gewoon niets voorbereid en gewoon lekker gaan zaaien. Op de zakjes stond dat je alles redelijk ver uit elkaar moet neerzetten, dus dat heb ik dan wel netjes gedaan.

Inzaaien

Nu maar hopen dat er wat gaat groeien. Volgens andere Nederlanders hier die ook een moestuin hebben gaat het allemaal heel erg snel hier, dus we zullen binnenkort de eerste sprietjes wel zien verschijnen!

In de tuin staat tomaat, courgette, aubergine, basilicum, spinazie en rode en gele puntpaprika. Ik houd jullie op de hoogte van de groei! En je wilt het geloven of niet, maar vanaf nu heb ik een huis met uitzicht op de Middellandse Zee èn een moestuin.

 Op deze foto zie je bij de rechterpijl de zee en bij de linkerpijl de moestuin. Het is een beetje goed kijken, maar het is wel echt waar!

Uitzicht op de zee en de moestuin

Thuis uit eten!

Donderdag en vrijdag waren de eerste dagen dat we ons restaurantidee uitproberen. We hebben het al een paar maanden in ons hoofd. In de tuin willen we voor kleine groepen etentjes organiseren. Of gewoon voor vrienden, òf voor toeristen die een private dinner willen. Om het goed neer te zetten, proberen we het eerst een paar keer uit.

Donderdag eten we met z’n drieën (Arjan, Berend en ik). Ik probeer wat echte Kretenze gerechten uit, maar ik ben absoluut niet tevreden. Het voorgerecht (het werd uiteindelijk een courgetteschotel met een mix van gepureerde tomaat, feta, munt en yoghurt) mislukt, omdat ik de helft van de ingrediënten niet kan vinden in de winkels hier. Het hoofdgerecht (een stoofschotel met rundvlees en aardappel) is goed gelukt, maar smaakt niet echt spannend. We zijn het er over eens dat daar nog wat meer kruiden door moeten. Het toetje, golden oldie, citroensemifreddo, maak ik met wat toeren, omdat ik hier de juiste tools niet heb om het echt goed te krijgen. Het wordt ijs, maar het is niet zo mooi zacht als ik het voorheen altijd kreeg. Tijd dus om wat nieuwe tools aan te schaffen. Een mixer moet toch wel kunnen? Je begrijpt dat ik lichtelijk teleurgesteld was.

Het mocht de pret niet drukken. Op vrijdag een nieuwe poging. Dit keer eigen recepten. Omdat ik nog veel van het voorgerecht van donderdag over had, heb ik daar wat mee geëxperimenteerd. Gewoon het geheel in de staafmixer gedaan en gekeken wat het werd. Het werd courgettemousse. Lekker koud eten en dippen met brood (zelfgemaakte rozemarijnbroodsticks). Omdat er kinderen mee aten moest het menu licht kindvriendelijk zijn. Het wordt uiteindelijk gepofte aardappels en stukjes kip (gemarineerd in sojasaus/honing/olijfolie) van de bbq. Met een simpele salade en een salade van gegrilde aubergine (en venkel, maar die doet het niet zo leuk op de bbq). Als toetje, nogmaals de semifreddo, huisgemaakte cake (met yoghurt en citroen) en aardbeien. Een groot succes. Bas, Nienke en de kids zijn enthousiast! En wij dus ook. Vandaag ben ik ook een stuk tevredener met het resultaat dan gisteren.

Zaterdag aten we een dagje leftovers. Zondag konden we echt thuis uit eten. Eten bestellen bij de overburen (restaurant Galini) en binnen een half uur krijgen we het thuis geserveerd! Arjan heeft een paar dagen geleden een tafel geschilderd en die wordt meteen in gebruik genomen. Heerlijk gegeten en niet eens hoeven koken!!