Recensie: To Fagopotion

Another review in English. Last year, by coïncidence, we found a very good restaurant in Agios Stefanos (San Stefano). Let me first describe the bay. Because for me this is the most beautiful place of Corfu. The bay is in the north eastern part of the island. From Gouvia Marina we sail across Kouloura, Kalami and Agni, three beautiful small bays with white beaches and clear blue water. Around the corner you see green mountains, pine apple trees and cypress. Once you are in the bay, you are entering a small village with some restaurants and shops. From the bay across the sea you see Albania.

The bay is small and the wind makes it sometimes difficult to find a good spot to anker. But because of the restaurant of our friend Christos, we come here on a regular base. Last year we took different groups here and they all were very happy with the food.

The restaurant looks nice and different than other greek restaurants. It’s difficult to describe what it is, it just is. When you get in to the restaurant you are welcomed by Christos or Emile and they immediately make you feel at home. Christos comes to the table to tell you all the specials on the menu and it doesn’t really matter what you take (but I suggest you take at least the aubergines with tomato sauce and cheese as a starter), everything is good. All the food comes fresh from the land and from the sea. And comes from the island itself.

A place worth visiting if you are on Corfu, either when you come with a car or by boat, both travels there are beautiful.

Recensie: Lucciola – Corfu

Nog geen maand op Corfu en in tegenstelling tot vorig jaar heb ik al meer goede eetplekken ontdekt dan vorig jaar in een aantal maanden. Dat belooft veel goeds voor dit seizoen! Deze recensie schrijf ik verder in het engels, zodat ook de eigenaren van Lucciola het kunnen lezen.

Corfu feta

This year we were on the island during Greek easter. In Greece there are different traditions that come with easter and one is the eating of a roasted lamb with the family on easter Sunday. And because our families aren’t here, we wanted to go to a place where they would serve this dish. Because I heard that Lucciola is a nice place with organic and free range food, I couldn’t resist to go there. We already visited the place earlier this week for the concert of Amalgama (one of the best upcoming Corfu bands). We had a great evening and decided to go back on easter Sunday.

Note: the pictures were taken after eating a couple of bites, I couldn’t take pictures of all the food, because some dishes were quickly finished.

Lucciola salad

We arrived at Lucciola around 2.30 pm. The weather was great, so we could eat outside in the garden. A beautiful, but simple garden, with lovely chairs and tables. Our waiter was a funny guy, who immediately asked if we brought the batteries (that we took with us for the camera) on the table to tell the chef that there was a battery in the food…. The rest of the day we continued making jokes with him.

We started our meal with typical Corfu feta, which is very soft and tasteful and much better then the normal feta you eat in any other restaurant or shop. The waiter told us that this is difficult to find in shops in Corfu. But I hope I will find it somewhere someday.

After that we had Lucciola salad, with one eatable flower (and sun dried tomatoes, avocado and a delicious dressing), and a pear tower with prosciutto and a sauce of chestnut and cashewnuts. All really delicious.

Then it was time for the main course, a very large leg of a lamb. It looked fantastic and tasted great. But for two persons it was too much. I don’t eat so much meat normally, so my table partner really eat a lot. He was very happy with it. I was extremely happy with the potatoes, just like the lamb, they were delicious.

We ate so much that there wasn’t any place left for a dessert, but we will definitely try the desserts the next time we will be there!

Guys, keep up the good work, because this place deserves to stay here for a long long time!

Recensie: Velani

Afgelopen vrijdag zijn we voor de bij tweede keer  bij Velani gaan eten. Dit keer met mijn ouders. En ook dit keer voor we er aan kwamen een groot stuk offroad gereden. Vanwege de verjaardag van mijn moeder wilden we de dag een speciaal tintje geven. Dat is absoluut gelukt. Pap en mam vonden de route al geweldig en de ontvangst bij Velani was super.

Manos en Sabine waren net die middag terug gekomen van een korte vakantie in het zuiden van Kreta. Ze wilden er nog even van genieten voor het seizoen tot half november van start gaat. Toch had Manos wel wat boodschappen gedaan, zodat we wel wat konden eten, ondanks dat hij niet wist dat we langs kwamen.

Als we aankomen zit hij rustig in het zonnetje te genieten van het einde van de dag en hij heeft alle tijd om rustig met ons bij te praten, terwijl wij een borrel drinken. Na een tijdje krijgen we toch wel wat honger en hij vraagt wat we willen eten. Omdat hij ons al verteld had dat hij maar weinig in huis had en niets had voorbereid, vroegen wij hem ons gewoon te verrassen. En net als de vorige keer is alles eenvoudig maar super lekker. Gefrituurde courgette, aubergine en aardappels, saganaki van gerookte kaas, tzatziki, broodjes, vleesjes van de grill en als toetje een groot bord vers fruit (pruimen en watermeloen). We horen het verhaal van het ontstaan van het restaurant, hotel en manege. Ik krijg steeds meer respect voor Manos en Sabine, die boven op een berg een prachtige plek hebben gecreeerd, waar 5 jaar geleden alleen nog maar een heel dicht bos was, wat ze ongeveer met de handen hebben moeten wegwerken.

Alles lijkt te kloppen, en de sfeer aan tafel is dan ook relaxt. We genieten van het uitzicht, de sterrenhemel, het lekkere eten en het leven. Het kan niet beter, zo boven op de berg. Rond half 12 rijden we door de nacht weer terug, een klein stukje offroad nog, omdat dat de enige weg is die je naar Velani brengt. Maar het is elke keer weer de moeite waard!!

Toeristische menu’s

We wonen hier natuurlijk in één van de meest toeristische gebieden van het eiland en dat betekent dat de menu’s in de meeste restaurants helemaal niet zo typisch Kretens zijn als je zou denken. Op veel plekken bestel je gewoon vlees met friet en een boel andere poespas op je bord. En staan er vooral ook heel veel Nederlandse snacks op het menu. 

In veel restaurants krijg je ‘gewoon’ kroketten en frikandellen, Nederlandse slappe kaas en slap brood. En de grap is, de mensen genieten er ook met volle teugen van. De eerste tijd dat ik hier was heb ik me verbaasd over wat er allemaal op de kaart stond. Het is zo’n hoeveelheid aan eten dat ik gewoon niet weet wat ik moet kiezen. Dus maar gewoon de keuze overlaten aan de kok of Meze eten, zodat je een hoeveelheid aan verschillende hapjes krijgt. Persoonlijk vind ik het onbegrijpelijk, want ik denk altijd maar dat je op vakantie gaat om nieuwe plekken te ontdekken en nieuwe smaken op te doen. Dat geldt zeker niet voor de gemiddelde Kretenze toerist die toch het liefst Nederlandse kost eet. 

Ik ben dan ook ontzettend blij dat er voldoende plekken zijn waar je nog wel puur Grieks kunt eten, met veel verse ingrediënten.