Recept: Sinaasappelcake

Sinds we hier werken, komen we vaak bij onze vrienden van To Fagopotion in Agios Stefanos. Het leukste aan het eten daar is, dat we altijd worden verblijd met het beste toetje van de wereld, sinaasappelcake met daarbij Griekse yoghurt en honing. Ik was de eerste keer zo overdonderd door hoe lekker die cake is, dat ik het recept wilde hebben. Gelukkig bood Tessa Kiros uitkomst, want in haar boek staat een recept voor deze cake.

Omdat ik geen staafmixer heb, durfde ik het steeds niet aan, bang dat ik de sinaasappels niet klein genoeg kon krijgen. Het is namelijk wel belangrijk dat je de sinaasappel niet ziet in het gerecht, maar wel proeft. Het griesmeel had ik wel ergens in een supermarkt gevonden en lag al 2 maanden aan boord. Vorige week besloot ik het toch te proberen. Ik kreeg namelijk de briljante ingeving dat je een sinaasappel die een uur gekookt is, natuurlijk ook kunt fijnmaken met de rasp! Zo geschiedde en ik ging aan de slag. Het leverde me een paar verbrande vingers op (een gekookte sinaasappel raspen is best lastig als je geen vuurvaste vingers hebt), het resultaat was er niet minder om!

Het gemiddelde cijfer kwam uit op een 8,8. Deze komt zeker vaker op het menu te staan, maar ik wacht nog even tot ik wel een staafmixer heb en mijn vingers niet meer hoef te branden aan de sinaasappels die een uur moeten koken;-). Hieronder het recept van Tessa Kiros voor Keik Portokali (Sinaasappelcake):

Ingrediënten (met deze hoeveelheid krijg je zo’n 24 kleine stukjes):

2 biologische sinaasappels (goed afgeboend)
185 ml olijfolie
140 gram suiker
5 eieren
250 gram fijn griesmeel
4 theelepels bakpoeder
80 gram amandelen gehakt (dit moet in het originele recept, ik heb het weggelaten en vervangen door 80 gram griesmeel extra)

Voor de siroop:
125 gram suiker
sap van 1/4 citroen
1 theelepel anthonero/oranjebloesemwater (ook dit heb ik weggelaten omdat ik het niet kon vinden)

Kook de sinaasappels ongeveer 1 uur, in ruim water tot ze zacht zijn (controleer af en toe of ze nog voldoende onder water staan). Haal uit het water en verwarm de oven voor op 180 graden. Vet een ronde cakevorm van 24 cm doorsnee in met olie en bestuif met bloem (een rechthoekige ovenschaal belegd met bakpapier volstaat ook).

Doe de ingrediënten voor de siroop in een steelpan met 185 ml water en roer op een matig vuur tot de suiker is opgelost. Breng aan de kook en laat zonder deksel 6 tot 7 minuten pruttelen. Zet daarna weg om af te koelen. Snijd de sinaasappels in vieren en verwijder de pitten. Pureer ze met schil en al in een blender of keukenmachine tot je een gladde oranje moes hebt (of: laat de sinaasappels afkoelen en maak fijn met de rasp, zoals ik heb gedaan). Giet deze in een kom en roer de olie, suiker en eieren erdoor. Klop nu met de elektrische mixer en klop griesmeel, bakpoeder en amandelen erdoor (dit kan ook met de garde).

Doe alles in een cakevorm en zet ongeveer 40 minuten in de oven (of in ieder geval tot het moment dat je er een breinaald of vleespen erin steekt en deze er weer schoon uitkomt). Laat de cake in de vorm zo’n 10 minuten afkoelen en snijd de cake in ruitjes van 7 cm lang en 4 cm breed. Giet voorzichtig de siroop over de cake, zodat de hele cake bedekt raakt. Laat dan de cake helemaal afkoelen voor je deze serveert.

Recept: Sesamrepen

Sesamrepen

Al een tijd geleden schreef ik over sesam en over hoe gezond het is. Toen vertelde ik al veelbelovend dat ik wel eens sesamrepen zou gaan maken, maar het kwam er maar niet van. Tot ik dit weekend een dag vrij was en niet wist wat ik eens moest doen. Dus toch de sesam maar eens gepakt en de uitdaging aangegaan. In mijn Griekse kookbijbel van Tessa Kiros stond een recept van sesamrepen met pistache. Dat heb ik als uitgangspunt genomen, maar bij gebrek aan pistachenoten maakte ik de sesamrepen met zonnebloempitten en mijn persoonlijke mueslimix (havervlokken, lijnzaad, rozijnen en amandelen). Je kunt de sesam combineren met allerlei soorten noten en zaden, net wat je in huis hebt of lekker vindt. Dit is slechts een mix die ik als eerste uitgeprobeerd heb. Het lukte zo goed, dat ik het nog maar eens ga proberen!

Ingrediënten (ongeveer 12 stukjes):

50 gram suiker
4 eetlepels vloeibare honing
100 gram sesam
40 gram zonnebloempitten
25 gram mueslimix 

Rooster de noten en zaden in een pan met antiaanbaklaag, tot ze licht geroosterd zijn. Doe de suiker in een pan en laat smelten (dit duurt even, dus wordt niet ongeduldig, maar zorg dat het niet te donker wordt). Ga dan op een afstand staan en voeg de honing toe. Meteen daarna voeg je de noten en zadenmix toe en meng je dit tot je niet verder meer kunt roeren. Doe het totale mengsel dan op een stuk bakpapier en vorm er een plak van die ongeveer 5 mm dik is en een vierkante vorm heeft. Laat het even rusten en snijd het in stukken. Wacht hier niet te lang mee, dan is het te hard om nog te snijden.

Boek: Ciao Bella – de smaak van Venetië

De recensie van dit boek liet even op zich wachten. Nu dan toch eindelijk aandacht voor het smakelijke boek Ciao Bella van Tessa Kiros van uitgeverij Terra Lannoo. Net als in haar boek Mezze en Moussaka is Tessa er ook in dit boek in geslaagd je mee te nemen naar een andere wereld, Venetië. Terwijl je het boek doorbladert, leest en bekijkt, voel je de Venetiaanse sfeer op je neerdalen. De prachtige sfeerbeelden en heerlijke recepten nemen je mee naar een andere tijd en dimensie. En ja, je krijgt meteen zin om te eten!

Je leest dagboekfragmenten van Tessa’s reis door Venetië en recepten van gerechten die je alleen in het achterland nog in restaurants vindt. Het echte Veneto, achterland van het toeristische Venetië.

Recepten van cicchetti en antipasti tot secondi, dolci en alle gangen daaromheen. Helaas heb ik het boek niet kunnen meenemen en moeten jullie wachten op de recensies van de gerechten die ik ooit ga maken!

Bestel hier Ciao Bella van Tessa Kiros.

Koken met Tessa Kiros

Tessa Kiros schrijft prachtige kookboeken. Het zijn meer culinaire rondreizen dan kookboeken, want het is een weergave in foto’s van eten in verschillende culturen. In Nederland heb ik Ciao Italië liggen en het enige kookboek dat de tocht naar Corfu mocht maken dit jaar is Mezze en Moussaka – De smaak van Griekenland. tijdens mijn half jaar in Griekenland natuurlijk onmisbaar.

Wijnblad

Vandaag begon ik met het eerste recept, dolmadakia. Dolmadakia zijn wijnbladeren gevuld met rijst. Het is een van de recepten die op mijn verlanglijstje staan om te maken, maar die ik steeds voor me uit schuif omdat het zo’n werk is om te maken. Dit weekend vond ik bij mijn groenteman wijnbladeren en ik kon het dus niet laten die meteen mee te nemen. En na een paar dagen was het moment daar dat ik kon beginnen.

Tijdens het koken dacht ik aan de eerste keer dat ik dolmadakia at.…. Ik was 15 en voor het eerst op vakantie in Griekenland. Net als nu voeren we met een flottielje en bij een borrel op een van de boten werden de dolmadakia geserveerd. Ik weet niet of het komt doordat ze toen zelfgemaakt of juist uit blik kwamen, maar mijn jonge smaakpapillen waren waarschijnlijk nog niet voldoende ontwikkeld. De zure smaak van de bladeren en de combinatie van dat blad met rijst was me echt te veel, met veel moeite kreeg ik het weg. Na die ervaring heb ik ze niet meer gegeten, tot vorig jaar op Kreta. De eerste keer dat ik ze toen weer at was thuis bij de moeder van Yiannis in Roukani. Zij had de dolmadakia net zelf gemaakt en we kregen een bord vol, mooie kleine rolletjes. Ik vond ze heerlijk en was verbaasd over het verschil in smaak na al die jaren. Nu eten we ze regelmatig als we mezze eten bij Tony en Alekos in Benitses.

Wijnblad met vulling

Het recept wat ik heb gemaakt komt dus uit het boek van Tessa Kiros en zoals ze ook omschrijft, zo krijg je het nooit in restaurants. Daar zit eigenlijk alleen maar rijst en kruiden in. In deze versie zit naast kruiden (verse munt en peterselie) ook tomaat, courgette, wortel, ui en citroensap. Het is een werk om te maken (ik ben er zo’n 2 uur mee bezig geweest en daarna moet het ruim een uur in de oven), maar het is wel erg leuk om te doen. Zeker als je in de gaten hebt hoe je de vulling goed in de wijnbladeren draait. En je hebt meteen zo’n grote hoeveelheid dat je er dagen van kunt eten of genoegt voor een buffet met minimaal 20 personen.

Koken aan boord is altijd even puzzelen, het enige kookgereedschap wat ik heb is een garde (die begint te

Alle rolletjes in de ovenschaal

roesten) en een paar messen. Ik gebruik een bord als snijplank, dus het is wat behelpen, zeker als je dan je groenten volgens het recept moet raspen. Het was dus gezellig in de keuken…..

Je bakt de groenten met de rijst en laat dit even sudderen (een minuut of 10). Dan voeg je tomaten en citroensap toe. Dit laat je even sudderen en daarna begin je met het vullen van de bladeren (zorg dat je niet te veel sap van de tomaten toevoegt, dan wordt de saus te waterig en dat is lastig bij het vullen). Je legt een blad op een bord en legt er een schepje rijstmengsel op. Dan rol je het blad en zorgt dat het een pakketje wordt waar niets uit kan vallen (dat is niet bij elk blad even gemakkelijk).

Het eindresultaat

Leg de pakketjes in een ovenschaal, vul de schaal met water, olijfolie en een handje tomaten en zet het een uur in de oven. Af laten koelen en warm serveren (de volgende dag koud is ook geen probleem). Het is een groot succes, zelfs de mensen die niet van dolmadakia houden zijn verbaasd over de heerlijke smaak!

De volgende dag vind ik een aubergine in de kast, die moet op en ik maak de auberginesalade  op recept van Tessa. Ook dit is heerlijk en een goed voorgerecht bij het diner wat ik die avond voor onze gasten serveer!

Boek: Mezze & Moussaka

Mezze & Moussaka (uitgeverij Terra Lannoo) is het nieuwe kookboek van Tessa Kiros. Tessa heeft al een groot aantal kookboeken uitgebracht met verschillende landen als uitgangspunt. Dit kookboek brengt haar terug naar haar roots, Tessa heeft een Grieks-Cypriotische vader. Wat opvalt is de vormgeving van het boek. Net even anders dan anders, prachtige fotografie van eten, maar ook authentiek Griekse beelden komen naar voren.

Het boek is ingedeeld in een aantal delen, die verschillende Griekse tradities naar voren brengen. Bijvoorbeeld eten voor de vastentijd en paasgerechten. Bij elk gerecht een uitleg waar het vandaan komt en wanneer het gegeten wordt. De recepten zijn duidelijk uitgeschreven, zodat je niet voor verrassingen komt te staan tijdens de bereiding.

Het is een absolute aanrader als je een Grieks kookboek in de kast wilt staan. Ik ga kijken of er in mijn koffer nog een klein gaatje is om deze mee te nemen naar Corfu!

Bestel Mezze en Moussaka van Tessa Kiros.