Recept: Polenta met feta en pittige tomatensaus

Dit recept komt uit het boek Smaakvol eten met al je zintuigen van Joke Boon.

Ingrediënten
Polenta
1,5 groentebouillonblokje
150 gram maïspolenta
olijfolie
150 gram feta, grofgeraspt
2 eetlepels gehakte peterselie
1,5 tl chilipoeder

Tomatensaus
1 teen knoflook, geperst
1 kleine ui, gesnipperd
olijfolie
1 blik tomatenblokjes
1 tl gemalen djintan
1 tl harissa
1 tl suiker
1 tl oregano

Breng 750 ml water aan de kook met de bouillonblokjes en strooi daar al roerend de polenta in. Blijf roeren tot er een dikke pap ontstaat die als je niet roert, grote bellen blaast. Dit duurt een minuut of vier. Zet het gas uit en voeg een scheut olijfolie, feta, peterselie en chilipoeder toe. Roer goed door. Giet in een licht ingevette ruime schaal (het moet een dikke laag van 2 a 3 centimeter worden), strijk glad en laat afkoelen. Maak intussen de tomatensaus.

Fruit de ui en knoflook in de olijfolie. Laat langzaam bakken tot de ui karamelliseert, zodat het zoet uit de ui naar boven komt. Doe dan de tomatenblokjes met het vocht, djintan, harissa, suiker en oregano erbij. Laat een kwartier pruttelen.

Snij de polenta (als deze is opgestijfd en afgekoeld) in repen of punten (bijvoorbeeld 2 per persoon). Verhit een grillpan of koekenpan en bestrijk de polentarepen aan beide zijden royaal met olie. Grill of bak de polenta een minuut of 2 aan beide kanten en serveer de stukken schuin op elkaar gestapeld met een schep tomatensaus erover. Serveer de rest van de saus in een kom er naast. Lekker met gegrilde of gebakken vis, een simpel trosje geroosterde tomaten of een groene salade.

Recept: Pasta met rijke tomatensaus en luxe gehaktballetjes

Dit recept komt uit Food & the city van Christine van Imschoot.

Ingrediënten (4 personen):

Voor de balletjes:
1 handvol peterselie
4 eetlepels broodkruim
1 teentje knoflook
2 eetlepels ricotta
50 gram parmezaanse kaas
1 ei
1/2 kilo gehakt
peper en zout

Voor de tomatensaus:
1 ui
1 teen knoflook
1 geschilde aubergine
olijfolie
1 blik tomatenstukjes
2 gepelde tomaten
peper en zout
4 takjes peterselie
1 blokje groentebouillon
1 glas water

Maak de balletjes: hak de peterselie, het broodkruim en de knoflook fijn en meng dit samen met de ricotta, parmezaan en het ei door het gehakt. Kruid met peper en zout. Maak hier balletjes van en zet ze koud weg.

Maak de saus: snijd de ui, de knoflook en de aubergine fijn en fruit ze in olijfolie. Voeg de andere ingrediënten toe en laat alles zachtjes gaar worden. Pureer de saus in de keukenrobot of met de staafmixer.

Doe de saus in een grote pan en leg hierin de rauwe gehaktballetjes. Laat ze op een zacht vuurtje gaar worden in de saus en serveer ze met de pasta. Werk eventueel af met nog wat gemalen parmezaan, peterselie (en eventueel stukjes mozzarella).

Recepten kerstlunch

Gisteren mijn eerste kerstlunch klaargemaakt voor mijn jaarclub. Ondanks alle slechte weerberichten kon het gelukkig doorgaan en konden we genieten van een lunch met een heleboel mooie en lekkere producten.

Erwtensoepje
We startten de lunch met een soepje van erwten, witte wijn en basilicum. Met daarop een stukje gebakken pancetta. Het is heel simpel. Kook de erwten (uit de diepvries) in witte wijn met de verse basilicumblaadjes. Kook tot het zo zacht is dat je het makkelijk kunt pureren. Pureer dan het geheel zo lang tot het een soepje is geworden. Eventueel kun je wat water bijvoegen als het niet vloeibaar genoeg wordt. Zet het dan weg zodat het wat af kan koelen. Je kunt het lauwwarm serveren (koud mag ook). Vlak voor je het serveert bak je de pancetta zodanig dat het als een reepje op het kopje kunt leggen. Serveer direct.

Erwtensoepje met pancetta

Witlofsalade met peer en blauwschimmelkaas

De tweede gang was een salade van witlof met peer en een blauwschimmelkaas en walnoten. Helaas was ik zo slim om niet bij de kaasboer na te vragen wat de naam was van de blauwschimmelkaas, maar het was echt een geweldige kaas. Deze salade is nog simpeler dan het soepje, maar ook een hit. Leg wat blaadjes witlof op een bordje (in de vorm van een ster oid), maak een mengsel van peer en kaas en hak de walnoten fijn. Leg het mengsel in het midden van de blaadjes witlof en maak af met een goede olijfolie.

 

Gnocchi met tomatensaus
De avond van tevoren was ik al begonnen met het maken van gnocchi. Het ging 100x beter en sneller dan de eerste keer dat ik het probeerde en ik was dan ook blij met het resultaat. Dit keer maakte ik het met een simpele tomatensaus (met basilicum, knoflook en ui). Het recept voor de gnocchi haal ik uit het boek van Georgio Locatelli, eigenaar van restaurant Locanda in Londen. Het is eigenlijk heel simpel en makkelijker dan pasta maken. Je kookt de aardappelen (minimaal 1 kilo) met de schil op laag vuur tot ze zacht genoeg zijn. Dan pel je ze (probeer ze wel warm te houden, bijvoorbeeld door ze in de oven te zetten) en pureer je ze bijvoorbeeld met een stamper of zeef. Dan meng je het met meel en twee eieren (op 1 kilo aardappelen), meel ongeveer 200 à 300 gram (afhankelijk van hoe het pakt). Zorg dat je niet te lang met je handen aan het deeg zit en zorg dat het wel goed samengepakt is en één geheel vormt. Maak dan van kleine delen van het deeg steeds strengen die je vervolgens in kleine blokjes snijdt. Dan nog even met de vork een afdruk erin maken en je hebt gnocchi! Tomatensaus is natuurlijk ook heel simpel, uitje en knoflook even aanbraden, gepelde tomaten of passata pomodoro erbij (natuurlijk wel van hoge kwaliteit) en basilicum toevoegen. Lekker laten doorkoken zodat het wat kan indikken en je hebt een heerlijke tomatensaus.

Het toetje was een combinatie van pannacotta (een recept van Jamie Oliver), chocoladetaart en gesuikerde mandarijnen. Een geslaagde combinatie en een goede afsluiting van dit diner.

Een menu met vrijwel alleen maar pure producten en weinig toevoegingen met e-nummers. Totaal in het kader van de biodiversiteit, waar ik op de weg terug naar huis vanmiddag een verhaal over hoorde van Onno Hoes, de voorzitter van de Coalitie Biodiversiteit 2010. Ik ben het helemaal eens met de stelling, maar ik vraag me af wat het resultaat van een dergelijk initiatief is.

Bagna cauda eten en bezoek aan Pastecceria Bisco

Gisteren ben ik samen met Rachel (een kennis van school vorig jaar) rond gaan rijden op zoek naar een ambachtelijke pattisserie in Costigliole d’Asti. Het was een hele toer om er aan te komen en dan vooral te ontdekken dat de pasticceria dicht is……

We kijken even naar de openingstijden en zien dat ze tijdens de lunch gesloten zijn. We lopen verder naar het eerste (en enige?) restaurant, Caffè Roma, wat we zien en bekijken het menu. Dat ziet er niet slecht uit en we zien op de deur de Slow Food signs al staan. Dat betekent in ieder geval dat ze met de juiste producten werken!

Bagna cauda

We gaan zitten en bekijken het menu wat uitgebreider. We kiezen beide eerste voor een pasta en daarna het traditionele Piemontese wintergerecht, Bagna cauda. De pasta is fantastisch (ravioli van spinazie, gevuld met ricotta met kruiden en daarover heen de meest geweldige tomatensaus die ik ooit heb geproefd). Bagna cauda is iets waar je van moet houden, maar eigenlijk is het idee wel heel erg leuk. Bagna cauda is een soort fondue, maar dan gemaakt van olijfolie, knoflook en ansjovis. Het wordt warm gehouden op een theelichtje en je doopt er groenten in. Het is een leuke manier van eten, de smaak is heel apart, maar wel lekker. En het eet natuurlijk heel gezellig.

Als toetje neem ik een bunet, ook weer een typisch Piemontees recept. Het is niet echt een cake, ook niet echt pudding, het zit er een beetje tussen in. Het smaakt goed!!

Daarna vervolgen we onze toer naar Bisco, de patisserie. Ze zijn gelukkig open, ook al is het nog geen drie uur. We kijken wat rond en Rachel wijst me op de producten die speciaal zijn in deze patisserie. We praten wat met de verkoopster, maar helaas heeft de patissier zelf geen tijd voor ons. We nemen wat specialiteiten mee en gaan terug naar huis.