Recepten kerstlunch

Gisteren mijn eerste kerstlunch klaargemaakt voor mijn jaarclub. Ondanks alle slechte weerberichten kon het gelukkig doorgaan en konden we genieten van een lunch met een heleboel mooie en lekkere producten.

Erwtensoepje
We startten de lunch met een soepje van erwten, witte wijn en basilicum. Met daarop een stukje gebakken pancetta. Het is heel simpel. Kook de erwten (uit de diepvries) in witte wijn met de verse basilicumblaadjes. Kook tot het zo zacht is dat je het makkelijk kunt pureren. Pureer dan het geheel zo lang tot het een soepje is geworden. Eventueel kun je wat water bijvoegen als het niet vloeibaar genoeg wordt. Zet het dan weg zodat het wat af kan koelen. Je kunt het lauwwarm serveren (koud mag ook). Vlak voor je het serveert bak je de pancetta zodanig dat het als een reepje op het kopje kunt leggen. Serveer direct.

Erwtensoepje met pancetta

Witlofsalade met peer en blauwschimmelkaas

De tweede gang was een salade van witlof met peer en een blauwschimmelkaas en walnoten. Helaas was ik zo slim om niet bij de kaasboer na te vragen wat de naam was van de blauwschimmelkaas, maar het was echt een geweldige kaas. Deze salade is nog simpeler dan het soepje, maar ook een hit. Leg wat blaadjes witlof op een bordje (in de vorm van een ster oid), maak een mengsel van peer en kaas en hak de walnoten fijn. Leg het mengsel in het midden van de blaadjes witlof en maak af met een goede olijfolie.

 

Gnocchi met tomatensaus
De avond van tevoren was ik al begonnen met het maken van gnocchi. Het ging 100x beter en sneller dan de eerste keer dat ik het probeerde en ik was dan ook blij met het resultaat. Dit keer maakte ik het met een simpele tomatensaus (met basilicum, knoflook en ui). Het recept voor de gnocchi haal ik uit het boek van Georgio Locatelli, eigenaar van restaurant Locanda in Londen. Het is eigenlijk heel simpel en makkelijker dan pasta maken. Je kookt de aardappelen (minimaal 1 kilo) met de schil op laag vuur tot ze zacht genoeg zijn. Dan pel je ze (probeer ze wel warm te houden, bijvoorbeeld door ze in de oven te zetten) en pureer je ze bijvoorbeeld met een stamper of zeef. Dan meng je het met meel en twee eieren (op 1 kilo aardappelen), meel ongeveer 200 à 300 gram (afhankelijk van hoe het pakt). Zorg dat je niet te lang met je handen aan het deeg zit en zorg dat het wel goed samengepakt is en één geheel vormt. Maak dan van kleine delen van het deeg steeds strengen die je vervolgens in kleine blokjes snijdt. Dan nog even met de vork een afdruk erin maken en je hebt gnocchi! Tomatensaus is natuurlijk ook heel simpel, uitje en knoflook even aanbraden, gepelde tomaten of passata pomodoro erbij (natuurlijk wel van hoge kwaliteit) en basilicum toevoegen. Lekker laten doorkoken zodat het wat kan indikken en je hebt een heerlijke tomatensaus.

Het toetje was een combinatie van pannacotta (een recept van Jamie Oliver), chocoladetaart en gesuikerde mandarijnen. Een geslaagde combinatie en een goede afsluiting van dit diner.

Een menu met vrijwel alleen maar pure producten en weinig toevoegingen met e-nummers. Totaal in het kader van de biodiversiteit, waar ik op de weg terug naar huis vanmiddag een verhaal over hoorde van Onno Hoes, de voorzitter van de Coalitie Biodiversiteit 2010. Ik ben het helemaal eens met de stelling, maar ik vraag me af wat het resultaat van een dergelijk initiatief is.

Eten in Turijn!!

Truffel (foto geeft beetje vreemd licht)

Vrijdagavond borrel ik met Marta en Fabrizio, met een heerlijke salame, gorgonzola en toma en een fijne prosecco. Daarna eten we  bij L’Oca Fola. Als we aankomen staan de eerste hapjes al op tafel, salame en prosciutto. Daarna prei met een saus van ansjovis, een hartig taartje en een klein beetje rauw vlees. Daarnaast nog een hartig soort pannacotta. Als hoofdgerecht voor mij gnocchi, voor Marta rauw vlees met witte truffel en voor Fabrizio crespelle con fonduta (crepe gevuld met fonduekaas). Fabrizio eet daarna nog een gerecht met een soort van ingewanden, niet echt mijn favoriet. Als toetje eten we pannacotta met caramelsaus en een chocoladepuddingcakeje.

Zaterdag gaan Marta en ik winkelen. Het is alweer een prachtige dag, dus heerlijk om door de stad te lopen. We eten bij Dolce Torino kleine hapjes en proeven macarone (kleine zoete koekjes van opgeklopt eiwit en ertussen een schuimlaag, in allerlei verschillende smaken). Daarna gaan we naar Grom (een van de bekendste ijswinkels van Italie), in eerste instantie voor een ijsje, maar als we zien dat ze warme chocola hebben gaan we daarvoor. Ze hebben zelfs een warme chocola met ijs, dus dat is voor mij op dat moment de beste combinatie;-)

Grom

Onderweg naar huis lopen we nog even langs mijn favoriete visboer op de markt. Hij herkent me en we hebben een leuk gesprek. Marta is meteen geinspireerd en gaat volgende week terug om vis te gaan kopen en zelf klaar te maken. Vandaag kopen we niets, want ‘s avonds gaan we borrelen met een groep vrienden die we al ruim een jaar niet meer hebben gezien. In Turijn (en waarschijnlijk ook andere Italiaanse steden) is borrelen een waar feest. Je bestelt een drankje waar je iets meer voor betaald dan normaal (meestal tussen de 6 en 8 euro). En daarbij wordt door het café waar je borrelt een enorme hoeveelheid aan hapjes geserveerd. Je mag zoveel nemen als je wilt. In het verleden noemde men het Aperitivo, tegenwoordig wordt er door sommige cafés zoveel geserveerd dat het is omgetoverd tot Apericena (wat een samenvoeging is van het woord aperitivo en cena (het Italiaanse woord voor diner). Als we uitgeborreld zijn hebben we toch nog meer honger en gaan we op zoek naar pizza. Om de hoek weten we een erg fijne pizzeria, Le Rondini, en hoewel ze al bijna dicht gaan (het is ondertussen bijna 00.00 uur) worden we met veel plezier ontvangen en eten we nog een geweldige pizza!! Daarna borrelen we nog lekker verder.

De volgende dag lunch ik bij Marta en Fabrizio. We hebben twee verschillende soorten heerlijke pasta’s, de een met gorgonzolasaus de andere met pesto uit Genova, de enige echte! Voor de nodige vitamines tover ik een salade in elkaar met dat wat er in huis is. Tomaat, avocado, granaatappel, gorgonzola, wortel en een beetje vers geperst sinaasappelsap!!

Op weg naar Claudia lopen Marta en ik langs Café Lumière, we hebben nog zin in iets zoets. We zien dat ze een enorme hoeveelheid chocola hebben en we nemen twee grote stukken mee. Het is zachte chocola, de een met caramel en de ander met nootjes. We drinken thee en eten chocola. Kan het leven nog fijner??

Tartufo a Porto di Savona

Gisteren liep ik in de zon door mijn favoriete stad. Ik had zin om eens lekker te lunchen en na een ochtend relaxen vond ik dat ik daar ook wel even van mocht genieten;-) Leve het vrije leven, zullen we maar zeggen!!

Carne cruda con tartufo bianco

Vorig jaar was ik eens een keer gaan lunchen bij Porto di Savona, toen heerlijk op het terras op Piazza Vittorio Veneto. Dit keer binnen. De bediening is niet zo denderend, zeker als je hier ergens alleen gaat eten, kijken ze je een beetje met de nek aan. Het past natuurlijk ook niet helemaal binnen de Italiaanse tradities….. Marta had me geattendeerd op carne cruda con tartufo (rauwe tartaar met truffel). Het is al een feestje om het op je bord te krijgen. Ze komen aan tafel met de truffel, wegen het, schaven het en wegen het weer, zodat je weet hoeveel je hebt gegeten. En dan begint het feest van eten. Helaas vond ik de smaak van de truffel niet zo sterk en dus viel het wat tegen, maar het geheel ziet er leuk uit en het was ook wel echt genieten.

Gnocchi con gorgonzola

Daarna een heerlijke gnocchi met gorgonzola. Dit had ik echt al lang niet meer gegeten en het was dan ook echt thuiskomen. Gelukkig heb ik nog een paar weken om alleen maar lekker te eten, dus die gnocchi komt echt nog wel een keer voorbij!!