Boek: Food & the City

Ik houd van koken, lezen, schrijven en foodshoppen. Dat laatste doe ik helaas veel te weinig, omdat ik miljonair zou moeten zijn om al het lekkers wat er te koop is op deze wereld aan te schaffen. Met het boek Food & the City kon ik toch een beetje virtueel foodshoppen en zonder al te grote financiële uitgaven de hele wereld over vliegen voor de lekkerste recepten en ingrediënten.

In Food & the City neemt de Vlaamse Christine Van Imschoot je mee naar Londen, Gent, Brussel, Amsterdam, Rome, Turijn (!) en Parijs. Toen ik begon met lezen had ik nog niet helemaal door dat dit boek geschreven was door een Vlaamse, tot ik bij de beschrijving van Amsterdam kwam en ik in de gaten kreeg dat dit boek nooit door een Nederlandse foodie geschreven kon zijn. Christine ging namelijk foodshoppen bij de Albert Heijn…. Ik vond dat wat opvallend, omdat ik de Albert Heijn zelf niet snel als foodshop walhalla zou bestempelen.

In Turijn (mijn favoriete Italiaanse stad) gaat ze gelukkig winkelen bij Eataly, het echte foodshopwalhalla!! Naast leuke tips om te foodshoppen in allerlei steden vind je ook een diversiteit aan recepten in het boek. De recepten uit Amsterdam zijn zwaardvis in de oven met gebakken venkel, risotto van witte asperges, wortelcrème met snippers van gerookte heilbot, een wok van zeeduivel en bananencake met karamelsaus.

Het boek is voltooid met een prachtige vormgeving, waardoor je je echt in het buitenland waant. De recepten zijn mooi afgewerkt en niet te moeilijk. Je hebt er alleen wel vaak bijzondere ingrediënten voor nodig. Die ze helaas niet in elk Nederlands dorp verkopen…..

Ik ga voor een gerecht uit Turijn, pasta met rijke tomatensaus en luxe gehaktballetjes. Even terugmijmeren naar mijn favoriete stad!

Wil je ook vanuit je luie stoel foodshoppen? Je bestelt Food & the City hier.

Food & the City is uitgegeven bij Uitgeverij Lannoo.

To meat or not to meat??

Aan de kraam van Seeddharta.com

Vlees of vleesvervanger?? Voor mij hoeft het beide niet, maar als ik kies, kies ik toch voor echt vlees. Vegetarisch eten doe ik vrijwel elke dag, en toch elke dag zonder vleesvervanger (natuurlijk wel met voldoende eiwitten, zodat ik hetzelfde binnenkrijg als iemand die wel vlees eet). Daarom vond ik het ook erg opvallend dat er afgelopen weekend op vegetarisch festival Viva las Vega’s voornamelijk gerechten werden aangeboden die wel erg leken op vlees… (op de sushi en de zoetige kant na natuurlijk).

Zo kon je een zeewier- of hennepburger proeven en verschillende gerechten met vleesvervangers op basis van soja. Dit is eigenlijk het enige minpuntje van de dag, want verder was het een zeer goed georganiseerd festival waar je films kon kijken, lekker kon struinen over de markt en allerlei gerechten kon proeven en je kon er workshops volgen. Helaas waren die al vol toen ik besloot naar het festival te gaan, dus die heb ik moeten missen. Verder kon je overal op de markt gaan zitten om iets te eten of drinken en daardoor hing er het gevoel van een gezellig feestje!

Met mijn vriend en een bevriend stel heb ik uiteindelijk een groot deel van de middag doorgebracht op het festival, voornamelijk omdat wij vrouwen graag veel verschillende dingen wilden proeven. Onze mannen vinden het niet erg om bij ons thuis vegetarisch te eten, maar zelf kiezen ze beide toch liever voor vlees. Toch aten ze met ons mee van de hennepburger (die volgens mijn vrienden wel wat weg had van falafel) en de vegetarische rijst/bonenschotel (die ik zelf niet lekker vond, maar dat komt omdat ik niet zo van bepaalde Aziatische kruiden houd die er veelvuldig in zaten). We dronken fruitshakes en een shake met banaan, mango en spinazie (die ik zelf erg lekker vond!).

De avond BBQ

Wij hadden gelukkig een goede balans die dag, want na dit vegetarische festival gingen we door naar een niet-vegetarische BBQ. Daar was in ieder geval veel vlees voor mijn vriend en genoeg salades en niet vegetarische spiesjes en groenten voor mij.

Dus aan het einde van de dag waren we allebei moe maar voldaan en gevuld met heerlijk eten!

De volgende dag ging ik thuis lekker aan de slag, dus maakte ik bij het ontbijt gebakken eieren met tomaat, basilicum en mozzarella en ‘s middags een clafoutis met aardbei, framboos en rabarber. ‘s Avonds bleven er vrienden eten, dus met wat ik in huis had maakte ik een hartige tomatentaart, gehaktballetjes en een frisse salade. Nog wat lekkere kaasjes erbij en wat geroosterd brood en een goede fles Slurp!

Helaas zat het heerlijke weekend er veel te snel weer op…

Een hele zoete middag

Uitleg van chef Peter Scholte

Vorige week volgde ik met een aantal mede-(kook)bloggers een workshop volgen bij Restaurant Sucre in Amsterdam.

Het was niet zomaar een workshop, we waren daar op uitnodiging van het merk MonChou (je weet wel van die zachte roomkaas en de MonChou-taart). Zelf vulde ik vroeger vaak pruimen met MonChou, ik kan me niet herinneren dat ik er later ooit iets anders mee maakte. En niet eens omdat het niet lekker is of niet handig om mee te werken. Het stond gewoon niet op mijn netvlies èn misschien vond ik het ook wel niet gezond genoeg.

Maar omdat ik best wel van lekkere zoete toetjes houd, wilde ik deze middag zeker niet aan mijn neus voorbij laten gaan.

Na een korte introductie van het PR-bureau en van de marketeer van MonChou is het woord aan Peter Scholte, chef-kok van Sucre. Hij belooft ons een inspirerende middag, waarin we 4 desserts gaan maken, natuurlijk allemaal gemaakt met iets waarin MonChou verwerkt is.

Aan het werk, geconcentreerd lezen wat we nu precies moeten doen

De desserts zijn traditionele gerechten die op een nieuwe manier worden gepresenteerd. Samen met Priscilla van het blog Saboriá maak ik de Kersen-Monchou vlaai (het recept bevat namelijk redelijk wat champagne!).

We maken 8 verschillende onderdelen en moeten in redelijke snelheid werken. Echt veel tijd om me te verbazen over de keukenapparatuur en de netheid van de keuken is er dan ook niet. Het valt me wel op dat het zo schoon en goed georganiseerd was in die keuken.

De middag vliegt voorbij, we marineren kersen in rode wijn, vanille, kaneel, peper en laurier, maken kersen gel met het marinadevocht en agar agar, Champagne gelei, Champagne sorbet, Champagne merengue, crumble, citroen zestes en Champagne MonChou crème. Het gaat allemaal zo snel dat ik nauwelijks in de gaten heb dat we dit allemaal maken.

Dan is het tijd om even bij te komen, zodat Peter de tijd heeft om de keuken even schoon te maken voor de finishing touch. Wij genieten ondertussen van een heerlijk glas prosecco. Daarna is het tijd om de gerechten af te maken en te proeven.

Qua smaak en zwaarte van het dessert wordt onze presentatie de eerste. Een spannend moment… En wat een werk om het bord op te maken.

De finishing touch, het opmaken van het bord!

Eerst gaan de kersen op het bord, dan de kersen gel, de crumble, de zestes, de MonChou crème, wat verse citroen tijm, de merenque (die we afbranden op het bord) en als laatste de champagne gelei en de champagne sorbet. Het is een streling voor de tong, vooral de finesses van alle verschillende smaken. Ik ben blij dat onze presentatie de eerste is, zodat we echt goed kunnen proeven wat we gemaakt hebben.

Na ons dessert volgen er nog drie, als eerste een panna cotta met veel verschillende sinaasappelsmaken, daarna cheesecake met lavendel gel en als laatste de bom, de Nemesis (onder andere gemaakt met espressoschuim in stikstof).

Kersen MonChoutaart à la Peter Scholte, gemaakt door Irene en Priscilla

Peter Scholte werkt veel met ‘El Bulli’-technieken, als stikstof, calcium en agar agar. Dat zie je ook in alle desserts terugkomen. Mooi om te zien wat daar allemaal mee kan!

Aan het eind van de middag ben ik zo moe van alle suiker en zoete toetjes dat ik nergens meer toe in staat ben. Het duurt dan ook even voor ik besef dat ik een fantastische middag heb gehad waarin ik opnieuw kennis heb gemaakt met een oud merk, bijzonder leuke mede-bloggers heb ontmoet en van een fantastische chef heb mogen proeven van zijn kunnen!

En wat MonChou betreft…. Nu ik weet dat het goed te verwerken is in toetjes en dat je er bijvoorbeeld ook panna cotta mee kunt maken, ga ik het misschien wel eens wat vaker gebruiken. Ik houd jullie op de hoogte!

Winkel: Marqt

Tot mijn grote verbazing heb ik op mijn blog nog nooit een echte recensie geschreven over Marqt. En dat terwijl ik er toch altijd een keer boodschappen doe als ik in Nederland ben. Persoonlijk vind ik Marqt een walhalla voor die het leuk vinden om producten te kopen van Nederlandse bodem, die ook nog eens op (vaak) biologische wijze geproduceerd zijn.

De producten van Marqt worden minimaal bewerkt en bevatten zo min mogelijk toevoegingen. Marqt staat voor echt eten, wat betekent dat de producten oorspronkelijk en echt vers zijn, met respect en bezieling gemaakt worden, en daardoor echt lekker zijn. Voor meer informatie over deze 5 uitgangspunten kun je terecht op de website van Marqt. Maar je proeft deze sfeer het beste in de winkels en thuis op je bord!

Bij Marqt worden de producenten weer tot leven gewekt! Persoonlijk vind ik het geweldig om te zien waar iets vandaan komt, bijvoorbeeld dat de kleigrond in Noord-Holland geweldig is voor het verbouwen van spinazie.

Marqt is een winkel voor liefhebbers van lekker eten en eerlijke producten. Ik heb ontdekt dat wanneer je vrijwel alleen maar groente en fruit koopt en een beetje zuivel, je voor een goede prijs kunt inkopen. Koop je ook je vlees en vis bij Marqt ben je wel iets duurder uit, maar je weet zeker dat het op verantwoorde wijze geproduceerd is èn je proeft gewoon het verschil in smaak!

Marqt heeft op dit moment vestigingen in Haarlem, Amsterdam en Den Haag en blijft groeien. Dus wie weet is er straks ook bij jou in de stad wel een Marqt te vinden.

Winkel: Landmarkt

Al vanaf het moment dat de eerste vestiging van Landmarkt geopend is in Amsterdam wil ik er heen. Het concept klinkt me namelijk als muziek in de oren. Allerlei streekproducten gebundeld op één plek. Al je boodschappen voor een heerlijke maaltijd bij elkaar. Afgelopen  week was het eindelijk zover, ik ging boodschappen doen bij Landmarkt.

De locatie is redelijk landelijk, net buiten Amsterdam, aan het water. Toch word ik niet echt blij als ik naar de ingang loop. Want naast spinazie in zakken (net vers van het land volgens de beschrijving) zie ik allerlei varianten Lays chips liggen. Ik ben in de war, dit was toch een plek voor natuurlijke etenswaren? Althans, zo had ik het altijd begrepen uit de verhalen. Eenmaal binnen begint het me te dagen. Landmarkt is een supermarkt waar geprobeerd wordt zoveel mogelijk producten te verkopen die in de buurt worden geproduceerd. En om het voor de gemaksmens aantrekkelijk te maken, worden er ook producten verkocht die niet zo natuurlijk zijn.

Het is wel een erg prettige winkel om boodschappen te doen, ruim opgezet, je kunt er goed met je winkelwagen manoeuvreren en ze hebben er alles. Ik kan hier alles halen voor mijn cateringklus van dit weekend en dat is prettig. Ik word vooral erg blij van de uitgebreide kaasafdeling met heerlijke kazen (dat heb ik zo gemist in Griekenland).

Conclusie: Landmarkt is een fijne winkel om boodschappen te doen met grote afdelingen voor kaas, vlees, vis, groenten en voor de liefhebbers een restaurant om even bij te tanken. Qua prijs is het goed te doen, alleen de broden vond ik extreem duur. Een leuke winkel om boodschappen te doen als je er in de buurt woont!