Mijn eetissues

Het is wat stil op mijn blog de laatste weken. Ik weet het, ik ben niet meer zo trouw als ik was, maar dat heeft een goede reden, althans dat vind ik zelf! Ik sta namelijk de laatste dagen weer lekker vaak op de lange latten, in plaats van tijd te besteden achter mijn computer.

Salade met gegrilde venkel  en peer, zelfgemaakte ricotta en pesto

Salade met gegrilde venkel en peer, zelfgemaakte ricotta en pesto

We werken dit seizoen weer als chaletstaf voor Wenschalets. Wat betekent, elke dag koken, minimaal 3 x per week skiën en genieten van het leven. Een heel verschil met ons leven in Nederland, waar ik het gevoel had geleefd te worden door het feit dat we elke maand een flink bedrag aan vaste lasten moesten ophoesten. Hier hoeven we niet veel meer dan onze gasten het naar de zin maken en dat lukt tot nu toe erg goed!

Het koken gaat goed, mijn gerechten lukken vrijwel allemaal en ook deze week is men erg enthousiast. Natuurlijk vind ik zelf dat er altijd nog wel wat te verbeteren valt, maar na de niet-geringe fooi van vorige week en het enthousiasme deze week, probeer ik te accepteren dat goed ook goed genoeg is. Vorig jaar kon ik maar niet begrijpen dat er mensen waren die mijn eten niet lekker vonden, dit jaar bekijk ik het van de andere kant. Iedereen houdt van lekker eten, hoewel de smaak van wat lekker is, voor iedereen anders is. Ik maak hier dus niet altijd wat ik zelf zou maken, omdat smaken nu eenmaal verschillen en mensen hier gewoon wel regelmatig vlees op hun bord verwachten bijvoorbeeld. Toch is het eten wat ik op tafel zet met liefde gemaakt, bestaat het ook hier uit voornamelijk natuurlijke ingrediënten.

Door de drukte, en omdat ik meer bezig ben met het eten van mijn gasten, schiet goed eten er bij mij nog wel eens bij in. Omdat ik denk dat ik nog beter en gezonder moet eten dan ik doe. Dus nog meer rauw voedsel, meer superfoods, minder zuivel, kaas en chocola, etc. Ik zou dat gevoel van altijd gezond eten, wel eens willen loslaten en weer meer willen genieten van eten (zoals ik dat altijd kan als ik in Italië ben).

Als ik dan weer lees dat ik eigenlijk geen kaas, zuivel, brood, suiker, en dergelijke meer mag eten, of dat ik eigenlijk alles rauw moet eten en superfoods moet gebruiken. Dan baal ik wel eens dat dat allemaal niet lukt. Ik probeer wel veel uit hoor, maar ik vind echt lang niet alles lekker. Heb je wel eens maca-poeder in een smoothie gebruikt? Nou dat maakt de smoothie er echt niet lekkerder op, maar ja het is goed voor je libido en energie, dus dan wil je het toch eens uitproberen…. (als iemand een andere suggestie heeft om maca te gebruiken, dan hoor ik het graag, want ik vindt het nog niet echt een makkelijk ingrediënt om mee te werken). Binnenkort zal ik eens wat meer vertellen over mijn ervaringen met superfoods en andere gezonde manieren van eten.

Heel gezonde lunch met couscous met groenten, avocado gevuld met ei en guacamole

Heel gezonde lunch met couscous met groenten, avocado gevuld met ei en guacamole

Ik heb besloten dat ik gewoon lekker wil eten en dat ik mijn eten zoveel mogelijk (zeg 90%) zelf wil bereiden. Dat betekent misschien iets meer werk, maar ik weet wel precies wat er in mijn eten zit, geen rare e-nummers en toevoegingen en zo. Tijdens mijn werk in het winterseizoen betekent dat wat meer suiker, room en vlees, veel verse groenten, fruit en gezonde sapjes en salades. In de zomer compenseer ik dat met enorme hoeveelheden raw food in salades.

Over een paar dagen vertrekken we naar Frankrijk en ik ben nu al heel benieuwd hoe het daar is gesteld met het eten. In toeristische gebieden is het aanbod vaak wat beperkt, opvallend vind ik wel dat men hier in Oostenrijk vrij veel biologische etensmiddelen verkoopt, veel groente en fruit is biologisch en veel uit het seizoen. Binnenkort dus meer hierover!

Bicerin a Torino

Zondagmiddag in Turijn. Het is koud en het regent. En toch is de stad gehuld in dat wat deze stad zo bijzonder maakt. De zoektocht naar goed eten. Het is 13.00 uur en ik loop met Marta door Via Roma naar Via Garibaldi. Halverwege komen we een markt tegen. En ondanks de regen lopen we er naar toe. Want we willen weer even voelen hoe het is om hier te wonen. Eerst proeven we iets wat lijkt op advocaat, daarna proeven we de chocoladevariant. Verder op de markt een stand met een gigantische diversiteit aan magor, onder andere met truffel, champagne en peperoncino.

Magor con champagne

Een weldaad voor de tong en we mogen hier echt alles proeven, ook al kopen we niets. Omdat we bijna bevriezen van de kou en de regen, lopen we door Via Garibaldi naar Piazza della Consolata. Onderweg zien we in de buurt van Via Milano nog een markt, met nog meer eten….. Wat een genot, maar we besluiten eerst even op te warmen en de originele Torinese Bicerin te drinken.

Het is druk in Caffè Cioccolateria Al Bicerin (Locale Storico dal 1763). Hier serveren ze het oude recept wat al sinds 1763 geschonken wordt. We vinden nog een plaatsje voor 2 personen, vlak bij de bar. Daar kunnen we zien hoe ze deze lekkernij klaarmaken, koffie, chocola en room.

Bicerin

Ondanks dat ik vorig jaar had besloten nooit meer chocolademelk of koffie te drinken, wil ik dit niet aan me voorbij laten gaan. Het is wat mij betreft echt een winters drankje en vorig jaar in de zomer heb ik het dus niet gedronken. Nu pas het goed en we warmen echt op. Vooral vanwege de warmte van de drank en de hitte binnen door de hoeveelheid mensen die er is.

We gaan snel weer naar buiten als onze glazen leeg zijn. Op naar nog meer eten en drinken om mee naar huis te nemen. We halen worstjes, kaasjes, wijn en gaan op weg naar huis. Daar genieten van een heerlijk aperitivo met onze net gekochte waren.

La vita è bella!!

Spruitjes en suikerbrood

Afgelopen dagen heb ik weer een beetje gekookt. Het voor- en nadeel van geen eigen huis (en dus geen eigen keuken) is dat je niet veel hoeft te koken en toch niet uit eten hoeft. Mijn moeder kookt elke dag zelf en eigenlijk is ze het niet echt gewend dat er iemand in haar keuken opeens haar eigen ding doet. Dus doe ik dat alleen als ze zelf hard aan het werk is en ik toch niets te doen heb.

Afgelopen vrijdag heb ik voor een aantal van mijn jaarclubgenootjes een toetje gemaakt. Iets wat ik zelf al heeel lang een keer wilde uitproberen en wat echt een mega-succes was. Wentelteefjes van suikerbrood met kaneelijs. Het ijs had ik niet zelf gemaakt dit keer, het suikerbrood ook niet, maar het resultaat was geweldig! Het is zo simpel, maar het was geweldig, zeker de reacties. Ondanks dat het vreselijk machtig was, wilde iedereen een tweede ronde!! Die houden we erin! (en het enige wat je dus hoeft te doen is een mengsel maken van melk, eieren, suiker (indien gewenst) en kaneel, daar doop je de plakjes suikerbrood in en die bak je in boter tot ze bruin zijn, serveren op een bordje met een bolletje kaneelijs)

Vandaag mocht ik thuis wel koken. Vorige week had ik het met vriendinnetjes al over het maken van spruitjes op een andere manier. Ik was er zelf nog niet helemaal aan toe, maar mijn moeder had de spruitjes in huis gehaald. En gezien het feit dat het seizoensgroenten zijn en goed om mee te experimenteren, ging ik maar weer eens met mijn creativiteit aan de slag.

Het werd een hartige taart met spruitjes, gerookte zalm, zongedroogde tomaatjes en kruiden. Zelfgemaakt deeg (natuurlijk), de spruitjes even gekookt (een minuut of 8), gemengd met de gerookte zalm en de zongedroogde tomaatjes en een mengsel daarover heen van 2 eieren, 200 ml melk, geraspte kaas, zout, peper, oregano en basilicum. Dit geheel op 200 graden ongeveer 25 minuten in de oven en smullen maar…. Hoewel…… het werd niet door iedereen gewaardeerd. De volgende keer maak ik de spruitjes wat kleiner, dan heb je nog minder het idee dat je spruitjes eet en wordt het geheel nog smakelijker!!