Recept: Chocoladetaart

En terwijl ik honderd blogberichten in mijn hoofd heb, die er maar niet uit komen, moet ik dit gewoon even met jullie delen. Net als vorig jaar, verbaas ik me hier over het feit dat ik mijn gasten zoveel zoetigheid voor zet. Het is dit jaar gelukkig minder dan vorig jaar en ik probeer ondertussen elk recept wat ik maak te wijzigen in een gezondere versie. Gisteren was het tijd voor chocoladetaart. Ik had een recept van Donna Hay (uit Fast, Fresh en Simple) en een recept van de site Voedzo. Ik had voor beide recepten niet alles in huis, dus dacht ik, ik maak er een combinatie van. En dat werd een wel heel fantastisch recept. De eerste keer vulde ik een kleine vierkante ovenschaal met een deel van het beslag. Daarna mixte ik dat deel van het beslag met een nieuwe portie en vulde ik een ronde taartvorm met het beslag.

De tweede taart moest duidelijk wat langer in de oven, maar het resultaat bij beide was echt fantastisch!!

Ingrediënten (1 taartvorm, doorsnee 22 cm):

2 volle eetlepels honing
350 gram pure chocola
150 gram (en eventueel meer) amandelmeel
100 gram rauwe geraspte courgette
5 eieren
2 theelepels wijnsteenbakpoeder
125 gram boter
1 eetlepel cacao

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Smelt boter, chocola en honing au bain marie (de onderkant van de bak met de ingrediënten mag het water niet raken). Klop de eieren los, meng het amandelmeel met bakpoeder en de courgette. Meng alles door elkaar als het boter/chocola/honingmengsel is gesmolten. Smeer een bak- of taartvorm in met boter en bekleed vervolgens met bakpapier. Zet 40 – 60 minuten in de oven. Leg de eerste 40 minuten aluminiumfolie over het beslag.

Laat afkoelen op een rooster en snijd de taart in stukken. Strooi er wat cacao over heen en je hebt een fantastische taart of toetje!

ps. waarschijnlijk kun je de boter ook goed vervangen door geurloze kokosolie. Deze kan ik hier echter nergens vinden, dus dat betekent dat ik het nog met boter moet doen. Ik kan echter niet wachten om het ook uit te proberen met kokosolie. Zodra ik dat heb gedaan, dan hoor je dat natuurlijk van me!

Weekendje Salzburg

Dit weekend was ik met mijn lief in Salzburg. We begonnen het weekend op donderdagavond in Zell am See, omdat hij nog moest werken tijdens de après ski in Crazy Daisy. En geheel in strijd met mijn gezonde leven begonnen we het weekend met spritzers voor mij en biertjes voor hem. Licht aangeschoten besloten we dat we toch maar geen pizza gingen eten, maar dat we gingen eten bij restaurant Living Max. Living Max staat voor plezier en harmonie, voor een positieve, affirmatieve, verrijkende, innovatieve aanpak … voor pure levensvreugde. Ik was al eerder getriggerd hier eens te eten, omdat ze werken met lokale en seizoensproducten. De kaart is dagelijks wisselend, maar verrassend genoeg stond er niets vegetarisch op de kaart. Wel verschillende gerechten met vis. Op het eerste gezicht niet echt mijn gerechten. Gelukkig bleek dat ze wel een vegetarisch gerecht hadden en dat er een saladebar was. Ik liet me verrassen. De salade was erg simpel, veel groene blaadjes en een iets te zure dressing. De soep die Arjan at was wel goed van smaak, maar niet heel bijzonder. Het hoofdgerecht bestond voor mij uit een hartige taart met brocolli en heel veel kaas. Arjan vond zijn hoofdgerecht met vis niet echt bijzonder. We waren dus niet zo heel erg enthousiast. Misschien goed om nog eens te proberen als we niet gedronken hebben…..

De volgende dag vertrekken we richting Salzburg. Vrijdag doen we niet zo veel, zaterdag gaan we weer wat meer culinairs doen. We beginnen de dag met koffie en taart bij Demel, een gezellig ingerichte bar waar ze geweldig lekkere en mooie taarten serveren. Arjan eet een taartje met kastanje wat er prachtig uitziet en ik neem een taart met noga en chocola. Een enorme bom, vooral veel chocola en ik miste de noga een beetje. Maar het was de moeite waard. Ook de thee die geserveerd werd, verse thee in een potje, was goed.

‘s Avonds gaan we op zoek naar een Italiaans restaurant uit de streek Puglia (wat in het Nederlands Apulië heet, maar wat ik zo raar vind klinken dat ik gewoon de Italiaanse naam aan houd), La Bruschetta. Als we daar aan komen zien we een oud pand, waar bijna niemand is. Het is niet aantrekkelijk, maar volgens het boekje een goed restaurant. We proberen het uit, vaak is het toch zo dat de keuken beter is dan de uitstraling en volgens het boekje wordt alles zelfgemaakt, ook de pasta. Het restaurant wordt gerund door moeder en dochter. We worden uitgenodigd ons eten uit te zoeken in de vitrine. Daar liggen heerlijke pasta’s, vis en vleesgerechten. Ik neem als voorgerecht buffelmozzarella, Arjan kiest voor bruschetta met garnalen en tomaat. Het smaakt allebei fantastisch. De mozzarella is (als altijd) een streling voor de tong. Als hoofdgerecht nemen we pasta, ik ga voor de truffelravioli, Arjan neemt lasagna met zalm en brocolli (weer die brocolli). Het smaakt goed en we krijgen een gesprek over de manier van eten in Italië, omdat Arjan zich afvraagt waarom er geen salade geserveerd wordt bij de pasta. Voor mij is dat de charme van het eten. Eenvoud op je bord, weinig ingrediënten en alles na elkaar. Het nadeel is dan dat je veel eet. Hoewel Arjan nog wel behoefte heeft aan een groot stuk vlees, houden we het bij alleen nog een toetje na, pannacotta. Die geserveerd wordt met slagroom en chemische sausjes. Jammer, de pannacotta is hard, veel te veel opgestijfd en smaakt niet zoals het hoort. De maaltijd sluiten we natuurlijk af met een glaasje limoncello.

Zondag borrelen we bij Wein & Co waar we genieten van verschillende Oostenrijkse wijnen en kaasjes (die waarschijnlijk niet allemaal uit Oostenrijk kwamen). Als we weggaan krijgen we een kortingsbon om in de winkel nog wijn te kopen. Dat doen we niet, want we hebben wel genoeg gedronken, wel vinden we een speciale valentijnsverpakking van Tea & Cookies van Today was Fun. Een box met thee en koekjes. Helaas ligt er in ons appartement geen thee-ei om de verse thee in klaar te maken, dus eten we alleen de biologische handgemaakte koekjes (die helaas per twee verpakt zitten in plastic), die erg goed smaken.

Recepten kerstlunch

Gisteren mijn eerste kerstlunch klaargemaakt voor mijn jaarclub. Ondanks alle slechte weerberichten kon het gelukkig doorgaan en konden we genieten van een lunch met een heleboel mooie en lekkere producten.

Erwtensoepje
We startten de lunch met een soepje van erwten, witte wijn en basilicum. Met daarop een stukje gebakken pancetta. Het is heel simpel. Kook de erwten (uit de diepvries) in witte wijn met de verse basilicumblaadjes. Kook tot het zo zacht is dat je het makkelijk kunt pureren. Pureer dan het geheel zo lang tot het een soepje is geworden. Eventueel kun je wat water bijvoegen als het niet vloeibaar genoeg wordt. Zet het dan weg zodat het wat af kan koelen. Je kunt het lauwwarm serveren (koud mag ook). Vlak voor je het serveert bak je de pancetta zodanig dat het als een reepje op het kopje kunt leggen. Serveer direct.

Erwtensoepje met pancetta

Witlofsalade met peer en blauwschimmelkaas

De tweede gang was een salade van witlof met peer en een blauwschimmelkaas en walnoten. Helaas was ik zo slim om niet bij de kaasboer na te vragen wat de naam was van de blauwschimmelkaas, maar het was echt een geweldige kaas. Deze salade is nog simpeler dan het soepje, maar ook een hit. Leg wat blaadjes witlof op een bordje (in de vorm van een ster oid), maak een mengsel van peer en kaas en hak de walnoten fijn. Leg het mengsel in het midden van de blaadjes witlof en maak af met een goede olijfolie.

 

Gnocchi met tomatensaus
De avond van tevoren was ik al begonnen met het maken van gnocchi. Het ging 100x beter en sneller dan de eerste keer dat ik het probeerde en ik was dan ook blij met het resultaat. Dit keer maakte ik het met een simpele tomatensaus (met basilicum, knoflook en ui). Het recept voor de gnocchi haal ik uit het boek van Georgio Locatelli, eigenaar van restaurant Locanda in Londen. Het is eigenlijk heel simpel en makkelijker dan pasta maken. Je kookt de aardappelen (minimaal 1 kilo) met de schil op laag vuur tot ze zacht genoeg zijn. Dan pel je ze (probeer ze wel warm te houden, bijvoorbeeld door ze in de oven te zetten) en pureer je ze bijvoorbeeld met een stamper of zeef. Dan meng je het met meel en twee eieren (op 1 kilo aardappelen), meel ongeveer 200 à 300 gram (afhankelijk van hoe het pakt). Zorg dat je niet te lang met je handen aan het deeg zit en zorg dat het wel goed samengepakt is en één geheel vormt. Maak dan van kleine delen van het deeg steeds strengen die je vervolgens in kleine blokjes snijdt. Dan nog even met de vork een afdruk erin maken en je hebt gnocchi! Tomatensaus is natuurlijk ook heel simpel, uitje en knoflook even aanbraden, gepelde tomaten of passata pomodoro erbij (natuurlijk wel van hoge kwaliteit) en basilicum toevoegen. Lekker laten doorkoken zodat het wat kan indikken en je hebt een heerlijke tomatensaus.

Het toetje was een combinatie van pannacotta (een recept van Jamie Oliver), chocoladetaart en gesuikerde mandarijnen. Een geslaagde combinatie en een goede afsluiting van dit diner.

Een menu met vrijwel alleen maar pure producten en weinig toevoegingen met e-nummers. Totaal in het kader van de biodiversiteit, waar ik op de weg terug naar huis vanmiddag een verhaal over hoorde van Onno Hoes, de voorzitter van de Coalitie Biodiversiteit 2010. Ik ben het helemaal eens met de stelling, maar ik vraag me af wat het resultaat van een dergelijk initiatief is.