Deze maand schrijft de voorzitter van Slow Food Nederland, Hans van der Molen, over de verwarring die er optreedt als je spreekt over Slow Food. ‘Oh je bedoelt dat je dan heel langzaam kookt?’ Dat is Slow Cooking (langzaam garen en de tijd nemen om een gerecht te maken). Slow Food is echter een organisatie die wil dat iedereen over de hele wereld eten krijgt dat Good, Clean & Fair is. Het gaat om de ingrediënten die je koopt en de manier waarop deze worden geproduceerd.
Slow Food gaat dus uit van de principes Good, Clean and Fair (of in het Nederlands lekker, puur en eerlijk), wat betekent dat de producten op een goede, eerlijke en pure manier zijn geproduceerd of verbouwd onder goede arbeidsomstandigheden. Het resultaat: eerlijke producten die zo goed smaken en zo vers zijn dat je weinig smaaktoevoegers nodig hebt. Het doel van Slow Food is, onder andere, door middel van de Ark van de Smaak te laten zien dat er nog wel degelijk ambachtelijke producten bestaan: ‘Met de Ark van de Smaak wil Slow Food traditionele, ambachtelijke streekproducten voor de vergetelheid behoeden. Door teelt- en verwerkingsmethoden met alle beschikbare middelen (ook audiovisueel) te documenteren en de opname van producten in de Ark van de Smaak zoekt Slow Food naar meer bekendheid en erkenning voor deze, vaak unieke, producten.’(bron: www.slowfood.nl)
Op dit moment kent Nederland 15 producten die in de Ark van de Smaak worden genoemd (wereldwijd zijn dit er 750), van Boeren-Goudse Oplegkaas tot Lakenvelder Rund.
Het aantal mensen dat lid is van de vereniging Slow Food is niet groot in Nederland. Er heerst veel scepsis rond de organisatie en ik hoor van velen dat ze Slow Food een eliteclub vinden. Het interview wat onlangs op Foodlog.nl verscheen met de voorzitter en oprichter van Slow Food, Carlo Petrini, is een aanrader voor iedereen die sceptisch is en meer over de ideeen van van Slow Food wil weten. Petrini legt uit dat het niet alleen de nostalgie naar eten van vroeger is die ze wil terughalen, maar juist dat ze echt voedsel bereikbaar willen maken voor iedereen, over de hele wereld, met moderne èn ambachtelijke technieken. Hierin is nog een lange weg te gaan. Met een kleine groep en budget moet de strijd worden aangegaan met de marketinggiganten van deze wereld. De Unilevers en Masterfoods die de schappen in de supermarkten vullen met onecht eten. Eten waaraan we zo gewend zijn geraakt dat we ze niet meer uit ons dagelijks leven denken.