Van Griekenland naar Frankrijk

La Douce France, we zijn weer terug. Na een periode van 7 maanden in Griekenland zijn we afgelopen weekend teruggekeerd in Frankrijk. In de Provence welteverstaan. We waren hier allebei nog nooit geweest en ik moet zeggen, het is hier prachtig. Enorm groen, verzorgde dorpjes èn natuurlijk een walhalla op eetgebied! Dat is heerlijk na al die maanden in Griekenland waar het toch altijd een beetje schipperen is wat eten betreft. Het is niet dat Grieks eten niet lekker is, maar de variatie is redelijk beperkt en biologische winkels zijn er helemaal niet te vinden. Dus je moet heel wat moeite doen wil je af en toe eens iets anders eten.

Hier in Frankrijk is dat geen probleem, we zitten een beetje afgelegen, dus voor winkels en dergelijke moeten we een stukje rijden, maar dat mag de pret niet drukken. Gisteren heerlijk boodschappen gedaan bij een fantastische grote biologische winkel, waar ze echt alles hebben. Nou als je dat lange tijd hebt moeten missen dan is het een verademing. En ondanks dat ik niet zo van supermarkten houd, zijn ze toch wel erg handig in gebieden waar je nog niet alle leuke kleine winkeltjes kent. En dan zeker de supermarkten in Frankrijk;-) Wat ze daar allemaal niet verkopen?? Je weet van gekkigheid niet waar je moet kijken, maar het is allemaal even interessant…. Gelukkig was ik eerst naar de biowinkel geweest en daarna pas naar de Carrefour, dus ik kon het in de supermarkt doen met de hoognodige boodschappen. 

Al dat bio-eten past ook goed in ons ritme, want we zijn een beetje op rantsoen. Even niet al te veel ongezonde dingen als suiker, koffie, alcohol, kaas, etc. Dus eten we veel groenten en fruit, drinken lekkere sapjes, eten heerlijke salades en soepen en ik ben ultiem blij met een goed werkende oven. Echt een genot! Alles wat er uit komt dat lukt en ik heb de afgelopen periode iets heel handigs geleerd wat me momenteel echt super goed van pas komt.

Ik ben een enorme fan van geroosterde aardappels uit de oven (nou ja ik houd eigenlijk van alles wat gebakken uit de oven komt..), tijdens een van onze bezoeken afgelopen weken ontdekte ik dat het helpt om water toe te voegen als je groenten in de oven roostert. Dus je legt alle groenten op een schaal of bakplaat en besprenkelt ze met kruiden en olijfolie en zorgt dan dat er een bodempje water in de schaal ligt. Hierdoor gaat het bakken sneller en worden de groenten of aardappelen nog knapperiger. Raar maar waar vond ik zelf, maar ik pas het nu overal toe en het werkt perfect!!

Verandering van spijs….

doet eten. En eten doe ik nog wel, maar ik ben niet heel actief aan het koken momenteel. Ik ben druk bezig met de voorbereidingen voor mijn vertrek naar het buitenland en dat betekent dat ik me even laat verwennen door andermans kookkunsten en voornamelijk die van mijn moeder.

Donderdag deed ik nog een klein experimentje met linzen, maar na het eten besefte ik dat ik helemaal niet van linzen houd. Gisteren maakte ik nog een soepje met het restant en als je linzen pureert krijg je best een lekker soepje, stevig en voedzaam dat zeker!

Ondertussen wil ik jullie wel blijven inspireren met nieuwe recepten, dus heb ik de hulp van mijn moeder ingeroepen. Voor haar praktijk bedacht zij ooit een afslankplan waar ook een aantal gezonde recepten in zaten. Dus komen de komende dagen regelmatig recepten van haar hand op de site. Deze recepten zijn over het algemeen voor 2 personen, dus let goed op de hoeveelheden.

Maandag vertrek ik naar Oostenrijk, om vervolgens via Italië (waar ik me weer een weekend ga onderdompelen in heerlijk eten) naar Corfu te reizen. Vanuit Corfu ga ik weer veel experimenteren met lekkere groenten en veel verse gerechten.

Dolmadakia eten

Eén van de eerste avonden op Kreta gaan we uit eten. In een restaurant van een goede bekende van Arjan. We bestellen Mezes, Griekse tapas. Zo kan ik in één keer veel verschillende gerechten proeven. Eén van de gerechten is Dolmadakia, gevulde wijnbladeren. Ik weet nog dat ik ze voor het eerst proefde. Ik was 16 en voor het eerst op vakantie met mijn ouders met de boot in Griekenland. In de flottielje een boot met mensen die toen mijn leeftijd van nu hebben. Ik keek tegen ze op, maar vond wel dat ze rare dingen lekker vonden. Bijvoorbeeld gevulde wijnbladeren. Ik had nog nooit van mijn leven zoiets vies gegeten. Het blad smaakte niet, het geheel was veel te zuur, ik werd er echt niet blij van.

Dus het zicht op weer een keer dolmadakia eten vond ik niet echt een feest. Maar tegenwoordig probeer ik alles, dus ik proefde het weer… Ok, dit keer vond ik het niet heel vies, maar vond het ook niet echt een feest. Zou het niet heel snel weer bestellen…

Gisteren worden we hartelijk ontvangen bij de moeder van Yannis in een klein Kretens dorpje in de wijnstreek. Geweldig hoe je op dat soort plekken altijd wordt ontvangen. Altijd alsof je deel van de familie bent èn altijd krijg je eten. Vandaag op het menu, dolmadakia. En we kregen een bord VOL. Ik moest even slikken, maar in deze situatie kon ik het zeker niet laten staan. Maar het wonder geschiedde, ik vond het heerlijk. Vers gemaakt, net uit de pan, ze waren nog warm. En ja, opeens begreep ik wel waarom mensen dit lekker vinden!

Binnenkort ga ik het zelf maar eens uitproberen!