Recensie: Restaurant Petros, Koutouloufari

Al een paar keer was ik erlangs gelopen. Een schattig restaurantje in wit en blauw. Anders dan de andere restaurants op de een of andere manier. Ik hoorde al dat de eigenaren Belgisch waren en ik had de kaart al even snel bestudeerd. Mijn lunch daar was heerlijk. Een perfecte plek om even bij te tanken en te genieten van een lekker glas wijn en simpele Grieks/Mediterraans gerechten.

De smaken zijn zoals ze horen, puur en simpel en dat is ook de manier waarop de eigenaren de tent runnen. Ik heb nog te weinig verschillende gerechten uitgeprobeerd om over de kaart een goed oordeel te geven, maar de crème brulée met Metaxa was echt goddelijk en ook mijn vegetarische groentenschotel (Briam) met feta uit de oven was erg goed. To be continued als ik er binnenkort weer ga eten!

Restaurantrecensies

Al sinds ik hier ben loop ik rond met het idee om restaurantrecensies te gaan schrijven. Ik vind het leuk om uit eten te gaan en me vooral te laten verrassen. Nu is de Griekse keuken in veel restaurants hetzelfde, dus het is de bedoeling om hier je weg in te vinden en de juiste plekken te vinden. Gelukkig kent Arjan de omgeving hier goed en dat scheelt in de plekken waar je komt.

Ik ben ondertussen in een aantal restaurants al geweest waar ik bijzonder lekker heb gegeten. Alleen mijn echte restaurantrecensies kan ik nog niet schrijven…. (soms weet ik de naam niet meer of niet meer wat ik heb gegeten, etc.) maar het gaat ervan komen!! Ik kijk er naar uit om steeds meer hierover te gaan schrijven en dus legitiem eten mag gaan testen in de verschillende restaurants.  Vanavond gaan we eten bij restaurant Galini, het zit bij ons aan de overkant, dus als ik wil, kan ik tonnetje rond gegeten naar huis rollen;-)

Thuis uit eten!

Donderdag en vrijdag waren de eerste dagen dat we ons restaurantidee uitproberen. We hebben het al een paar maanden in ons hoofd. In de tuin willen we voor kleine groepen etentjes organiseren. Of gewoon voor vrienden, òf voor toeristen die een private dinner willen. Om het goed neer te zetten, proberen we het eerst een paar keer uit.

Donderdag eten we met z’n drieën (Arjan, Berend en ik). Ik probeer wat echte Kretenze gerechten uit, maar ik ben absoluut niet tevreden. Het voorgerecht (het werd uiteindelijk een courgetteschotel met een mix van gepureerde tomaat, feta, munt en yoghurt) mislukt, omdat ik de helft van de ingrediënten niet kan vinden in de winkels hier. Het hoofdgerecht (een stoofschotel met rundvlees en aardappel) is goed gelukt, maar smaakt niet echt spannend. We zijn het er over eens dat daar nog wat meer kruiden door moeten. Het toetje, golden oldie, citroensemifreddo, maak ik met wat toeren, omdat ik hier de juiste tools niet heb om het echt goed te krijgen. Het wordt ijs, maar het is niet zo mooi zacht als ik het voorheen altijd kreeg. Tijd dus om wat nieuwe tools aan te schaffen. Een mixer moet toch wel kunnen? Je begrijpt dat ik lichtelijk teleurgesteld was.

Het mocht de pret niet drukken. Op vrijdag een nieuwe poging. Dit keer eigen recepten. Omdat ik nog veel van het voorgerecht van donderdag over had, heb ik daar wat mee geëxperimenteerd. Gewoon het geheel in de staafmixer gedaan en gekeken wat het werd. Het werd courgettemousse. Lekker koud eten en dippen met brood (zelfgemaakte rozemarijnbroodsticks). Omdat er kinderen mee aten moest het menu licht kindvriendelijk zijn. Het wordt uiteindelijk gepofte aardappels en stukjes kip (gemarineerd in sojasaus/honing/olijfolie) van de bbq. Met een simpele salade en een salade van gegrilde aubergine (en venkel, maar die doet het niet zo leuk op de bbq). Als toetje, nogmaals de semifreddo, huisgemaakte cake (met yoghurt en citroen) en aardbeien. Een groot succes. Bas, Nienke en de kids zijn enthousiast! En wij dus ook. Vandaag ben ik ook een stuk tevredener met het resultaat dan gisteren.

Zaterdag aten we een dagje leftovers. Zondag konden we echt thuis uit eten. Eten bestellen bij de overburen (restaurant Galini) en binnen een half uur krijgen we het thuis geserveerd! Arjan heeft een paar dagen geleden een tafel geschilderd en die wordt meteen in gebruik genomen. Heerlijk gegeten en niet eens hoeven koken!!

Een nieuwe ervaring

Gisteren mocht ik voor het eerst proefdraaien in één van de restaurants hier in het dorp. Ik wilde wel eens zien of het echte restaurantwerk ook wat voor mij zou zijn. Ik wilde wat meer te doen hebben, dus ik dacht, laat ik het proberen. Bij het eerste gesprek met de chef bleek al dat werken in een Grieks restaurant niet zomaar iets is. Dagen draaien van minimaal 12 uur is normaal en je hebt eigenlijk geen vrije dagen. Daar ging bij mij al een belletje rinkelen, want zo hard wil ik helemaal niet werken;-)

Maar ik wilde het wel proberen, ik had een goed gevoel bij de chef en het restaurant, dus ik ging aan de slag. ‘s Middags even langs geweest om het menu te bekijken en af te spreken wat ik zou gaan doen. De eerste avond zou ik gewoon meekijken en daar helpen waar het kon. Nou dat bleek op bijzonder weinig momenten zo te zijn. De chef en zijn rechterhand pakten natuurlijk direct alles op wat er binnenkwam en met een routine maakten ze alles in hoog tempo klaar. Ik keek mijn ogen uit naar de snelheid waarmee het ging. Het enige wat ik echt heb klaargemaakt is garlic bread, en wat sausjes. Verder heb ik geloof ik een paar keer tzatziki op bordjes geschept en geholpen met het afmaken van de borden. Niet echt iets om trots op te zijn…. Maar voor een eerste keer viel het natuurlijk ook wel mee.

Ik ontdekte alleen dat dit werk echt niet voor mij is weggelegd. Het enige wat je gedurende de avond doet is gerechten afmaken en zorgen dat het vlees of de vis wordt gebraden of dat de gerechten die al klaar zijn (als moussaka en kleftiko) opgewarmd worden. En dat is nu net waar voor mij nu niet de uitdaging zit. Ik wil experimenteren met eten, nieuwe recepten uitproberen. En ik vind het dan ook nog leuk om dat in een huiselijke setting te doen, niet in een restaurant waar je eigenlijk geen echt contact hebt met je gasten.

Dit bevestigde mij erin dat ik echt mijn eigen ding moet gaan opzetten. Met de principes die ik belangrijk vind. Ik kijk er erg naar uit dit te gaan doen. En dan ben ik ook nog in de luxepositie dat ik dat mag doen op een heerlijk zonnig eiland!!