Restaurant: Lou Paleisoun in Brignoles, Frankrijk

En daar gingen we dan op een zonnige door de weekse dag buiten het toeristische seizoen om. We wilden even iets anders dan thuis lunchen en besloten naar Brignoles te gaan om daar wat te gaan eten. Nu is Brignoles zelf niet zo heel erg bijzonder. Of eigenlijk helemaal niet. Dus daar waren we snel doorheen. Een beetje rond lopend kwamen we niet echt hele spannende restaurants tegen. We hadden de moed al bijna opgegeven tot we in een straat wat verder uit het ‘centrum’ tegen restaurant Lou Paleisoun aanliepen. Er stonden slechts twee tafeltjes buiten en de eigenaar was de tafels nog aan het dekken, maar we konden er zeker een hapje eten. We moesten wel buiten zitten, want binnen was alles gereserveerd. Nou dat vonden we niet zo erg, want het zonnetje scheen lekker op het terras en dat het restaurant vol zat betekende dat het een goed lopende zaak is.

Tot onze verbazing (na Griekenland zijn we niet veel meer gewend) kregen we een prachtige kaart uitgereikt èn een wijnkaart en konden we uit een aantal menu’s kiezen of gewoon losse gerechten. Omdat we bedachten dat we toch niet heel veel uit eten zouden gaan hier, besloten we het er van te nemen. Een driegangen menu met een glaasje wijn….. Wat een verwennerij.

Het was een goede lunch (mooi geserveerd, smaken hadden van mij wat meer pit mogen hebben), veel te veel (zeker als je bedenkt dat we de afgelopen weken echt weinig hebben gegeten), zodat we de rest van de middag niets meer konden omdat we zo moe waren van al het eten.

Ik laat de foto’s voor zich spreken.

Voorgerechten:

Lou Paleisoun (6)

Lou Paleisoun (7)

Hoofdgerechten:

Lou Paleisoun (3)

Lou Paleisoun (1)

Nagerechten

Lou Paleisoun (5)

Lou Paleisoun (4)

Leuke nieuwe plek in Turijn

Elk (half) jaar gaan we even terug naar Turijn. Hoewel alles tegenwoordig anders is, verandert mijn gevoel voor de stad niet. Mijn vriendinnen zijn getrouwd en hebben kinderen, dus we gaan minder de deur uit, maar zelf heb ik natuurlijk voldoende tijd om rond te kijken. En zo vond ik dit keer een leuke nieuwe plek in de wijk San Salvario. Dit is de wijk waar ik ooit mijn eerste week door bracht en die wijk is nog steeds erg in ontwikkeling. Leuk dus om te zien dat er een echt thuishuisje is gekomen. Absoluut niet Italiaans, maar wel erg leuk en goed uitgedacht!

Ik laat je het ervaren door de foto’s. We hebben er dit keer ontbeten en een middag doorgebracht en beide waren erg fijn, goede koffie, lekker eten, bijzondere kaart en heel veel bijzondere en verschillende soorten thee.

Teapot (3) Teapot (4) Teapot (5) Teapot (6)

Restaurant: De Vluchthaven

Als ik in Nederland ben, vind ik het altijd leuk om nieuwe restaurants te ontdekken. Zo ontdekte ik dit keer restaurant de Vluchthaven in Bruinisse. Op een zonnige, maar winderige dag rijd ik met twee vrienden van Utrecht naar Bruinisse. Ik word getrakteerd op een etentje en dus laat ik me eens lekker verwennen.

De Vluchthaven - terras

De Vluchthaven – terras

Restaurant de Vluchthaven ligt net buiten Bruinisse, aan het water. Omdat de zon schijnt hebben we nog even het idee dat het wel lekker kan zijn om buiten te zitten, maar de wind is nog te hard, dus gaan we naar binnen. De ruimte heeft de uitstraling van een huiskamer, planken vol boeken en een diversiteit aan stoelen en tafels. Een prettige plek voor een zondagse lunch!

We gaan zitten en laten ons verrassen door wat het menu vandaag biedt. En tot mijn vreugde staat er kreeft op de kaart. Dat staat al weer heel lang op mijn lijstje om eens te eten en in een restaurant waar met biologische en streekproducten wordt gewerkt, wil ik dat zeker wel proberen. Dan moet het goed zijn!

Hollandse garnalen met aïoli - de Vluchthaven

Hollandse garnalen met aïoli

Ons eerste hapje bestaat uit kleine Hollandse garnalen die we nog zelf mogen pellen. Een heel simpel, maar super lekker hapje om de smaakpapillen al een beetje te kietelen. Omdat ik kreeft heb besteld komt de bediening ondertussen langs om mijn kreeft te laten zien. Natuurlijk leeft deze nog en opeens krijg ik toch een beetje spijt…. Dat prachtige beestje wordt straks ‘vermoord’ omdat ik een lekkere maaltijd wil eten….. We mogen even in de keuken kijken hoe dit in zijn werk gaat. De kreeft wordt niet levend gekookt, maar met een mes in de kop gesneden, dat schijnt minder pijnlijk te zijn. Ik hoop het maar….. Zwaar onder de indruk loop ik terug naar de tafel…..

Mijn voorgerecht bestaat uit gegrilde scheermessen, kokkels met Chermoula en palourdes met knoflook, tomaat en basilicum. Het is onbeschrijfelijk hoe goed deze schelpen smaken, het is echt goddelijk! Na een korte break komen de hoofdgerechten op tafel. Mijn hele kreeft is prachtig op een bord gedrapeerd met heerlijke groenten en een lekkere aïoli. Wat een prachtig gerecht, en stiekem vergeet ik dan toch even dat dit heerlijke roze beestje me een uur geleden nog levend in de ogen keek. Ik besluit er dan ook maar echt van te genieten.

We hebben een heerlijke maaltijd met allerlei fantastisch lekkere gerechten, die ook nog eens een streling voor het oog zijn! Heb je behoefte aan een heerlijk middagje uitwaaien in Zeeland? Ga dan eens lunchen bij De Vluchthaven, zeker voor de liefhebbers van vis, schaal- en schelpdieren een groot feest! Zie de foto’s voor een impressie van de gerechten.

Voorgerecht - de Vluchthaven

Gegrilde scheermessen, kokkels met Chermoula en palourdes met knoflook, tomaat en basilicum

Kreeft - de Vluchthaven

Kreeft…. need I say more?

Risotto met kreeft - de Vluchthaven

Risotto met kreeft

Restaurant: Vork en Mes

Restaurant Vork en Mes | Jonathan KarpathiosAfgelopen maandag was het dan zo ver. Ik ging een hapje eten bij restaurant Vork en Mes (het restaurant van Jonathan Karpatios) in Hoofddorp. Onderweg vraag ik me af wat me te wachten staat, ik heb zoveel positieve verhalen gehoord. Ik rijd gelukkig in één keer goed, wat in mijn geval een wonder mag heten, want het ligt best verdekt opgesteld. En bij het zien van het eerste bord met bewegwijzering vraag ik me toch af waar ik terecht ga komen. Maar eenmaal op de parkeerplaats zie ik dat ik goed zit. Een prachtig stukje natuur, midden in de Randstad. Het restaurant kijkt uit over een meertje en heel veel groen, waar je vanuit het restaurant (blijkt later) een prachtig uitzicht op hebt.

Eenmaal binnen word ik verrast door de inrichting. Het is stijlvol met een huiselijke sfeer, ik word vriendelijk ontvangen en dat geeft meteen het gevoel dat je welkom bent. Als ik net aan tafel zit komt chefkok Bastiaan Koenders me even gedag zeggen en me verzekeren dat we zeker gaan genieten vanavond. Ik ben benieuwd!

Het begint met een aperitiefje van bietenwodka met een soort champagne met een moeilijke naam (mijn wijnkennis reikt niet zo ver dat ik de naam daarvan onthouden heb). Het smaakt bijzonder en omdat ik niet zo veel gegeten heb die dag, hakt het erin. Even rustig aan doen maar. We beginnen met een heerlijk warm broodje uit de oven met roomboter en zeezout. Even op adem komen. Het voorgerecht is een groene salade uit de eigen kas met paddestoelen, croutons en een romige jonge kaas. Als hoofdgerecht een stukje kabeljauw, heel zacht met een krokant korstje (precies zoals ik het wil) en heerlijke groenten erom heen, onder andere asperges en verschillende kleuren wortels. Als toetje een citroentaart met eiwitschuim, sorbet van witte chocolademousse en munt, en een heerlijk warme chocoladecake.

Eten bij Vork en Mes is leuk, inspirerend en lekker en het mooiste is dat de porties zodanig zijn dat je niet met een overvolle maag naar huis gaat. Gewoon goed dus!

Na het eten krijg ik van Bastiaan nog een rondleiding door het gebouw en de aangrenzende moestuin. Ik ben blij dat ik met eigen ogen mag aanschouwen dat er ook in Nederland restaurants zijn waar gekookt wordt met eigen verbouwde ingrediënten!